Ik zou eigenlijk een categorie Bizarre Theorieën moeten hebben, want de theorie van de theoretisch natuurkundige Nikodem Poplawski (Universiteit van Indiana, VS) zou daar uitstekend in passen. Op 29 maart j.l. verscheen z’n artikel getiteld Radial motion into the Einstein-Rosen bridge op het bekende ArXiv archief en op 12 april a.s. zal het in papieren vorm verschijnen in het vakblad Physics Letters B687 (2010) bladzijde 110 t/m 113. Het artikel zit tsjokvol exotische objecten: niet alleen zwarte gaten, de supercompacte objecten wiens gravitatiekracht zo sterk is dat zelfs licht er niet van kan ontsnappen, maar ook witte gaten – yep, omgekeerde zwarte gaten, die geen materie aantrekken, maar juist uitspuwen – én wormgaten. Die wormgaten worden ook wel Einstein-Rosen bruggen genoemd en ze vormen de verbinding tussen zwarte en witte gaten, een dankbaar object voor menig science-fiction film. De preciese gedachtegang van Poplawski is tamelijk ingewikkeld, zachtjes uitgedrukt, maar het komt er op neer dat hij inschat dat het mogelijk moet zijn dat ons heelal zich in zo’n wormgat bevindt. Ons hele expanderende heelal ziet hij als een wit gat en dat wormgat voert ons van het witte gat naar het zwarte gat, dat zich in de verre toekomst zal vormen uit de gravitationele collaps van de materie in het heelal. En dat alles speelt zich weer af in een nog groter heelal. Snappie? 🙂 Poplawski beweert dat zijn model vele problemen waar de huidige oerknaltheorie mee worstelt én de informatie-paradox van zwarte gaten oplost. Horen we hier nog meer van? Ik denk ’t niet. Bron: Eurekalert.
Bevindt ons heelal zich ín een wormgat ín een zwart gat ín een groter heelal?
7 april 2010 door 1 Reactie
Wauw, ik dacht dat ik al ongeveer alle slechte theorien van de wereld had gezien, maar toen ik deze had gelezen. Wauw.