Over maskers, tralies en scherende invallen

Maskers, tralies en scherende invallen? Huh, gaat dit over bankovervallen? Nee, verre van dat, het betreft wetenschappelijk ruimteonderzoek. Gisteravond hield Gerard Cornet een spreekbeurt bij sterrenkundevereniging Christiaan Huygens over het Nederlandse ruimteonderzoek en deze termen kwamen daarbij regelmatig aan de orde. Cornet is werkzaam bij de SRON, de Stichting voor Ruimteonderzoek in Nederland. Oeps, die naam schijnt tegenwoordig taboe te zijn, men spreekt liever van het Netherlands Institute for Space Research. Ach, het beestje moet een naam hebben. Cornet en collegae bedenken, ontwikkelen, bouwen en gebruiken meetinstrumenten voor wetenschappelijk onderzoek in en vanuit de ruimte. Nederland heeft zich in dat onderzoek gespecialiseerd op de gebieden hoge energie astrofysica (röntgen/gamma-onderzoek) en lage energie astrofysica (infrarood en submillimeter onderzoek). Vele instrumenten voor astrofysisch onderzoek die door SRON in het verleden zijn gemaakt hebben een plaats gevonden in nationale satellieten (IRAS), bilaterale satellieten (BeppoSAX) ^[1]Bilaterale satellieten zijn het resultaat van de samenwerking tussen twee landen. In het geval van de BeppoSAX waren dat Nederland en Italië., ESA-satellieten (EXOSAT, ISO, Herschel) en NASA-satellieten (Gamma-Ray Observatory). Cornet liet zien hoe de instrumenten in die satellieten werken en daarbij kwamen die technieken met maskers, tralies en scherende inval aan de orde. Het voert even te ver om daar nu op verder te gaan (lees: daar heb ik geen zin in), maar het was wel verhelderend om eens ‘een blik achter de schermen’ te krijgen van die instrumenten. Meestal toon ik hier de prachtige resultaten – zoals in de Astroblog waarin ik de vondst beschrijf van het HIFI-instrument aan boord van Herschel van de bouwstenen van leven in de Orionnevel – maar het is ook leuk te weten hóe die tot stand komen. Afijn, een boeiend avondje bij Huygens gisteren.