Wat valt er allemaal te vertellen over KBO 55636?

Een vraag die ons allemaal bezighoudt, naast de vraag welke twee landen in de finale van het WK in Zuid-Afrika zullen komen, is wat er allemaal voor interessants te melden valt over KBO 55636. Nou, daar kan ik kort over zijn: véél. Phhhheeeww, dat scheelt weer, anders had ik deze Astroblog nu direct kunnen beëindigen. KBO 55636 – ook wel genoemd 2002 TX300 – is een Kuiper Belt Object, een object dat zich – zoals de naam al doet vermoeden – in de Kuipergordel bevindt, een zone aan de buitenkant van het zonnestelsel dat vol zit met grote ijsachtige objecten. Schattingen zeggen dat er zo’n 70.000 van die KBO’s rondzwerven die groter zijn dan 100 km. Bekende KBO’s zijn Eris (diameter 2400 km, da’s groter dan Pluto!) en Quaoar (diameter 1250 km). De spaarzame gegevens die sterrenkundigen hebben van de zeer lichtzwakke KBO’s zijn verkregen uit directe waarnemingen. 9 Oktober 2009 diende zich echter een nieuwe waarneemmogelijkheid aan, want die dag zou volgens berekeningen KBO 55636 vanaf de Aarde gezien voor een ster in Andromeda langs trekken. James Elliot (MIT) organiseerde direct een waarneemsessie, waarbij verspreid over een groot deel van de Aarde 18 waarneemstations de ‘occultatie’ zouden waarnemen. Het was niet helemaal bekend hoe het pad van de occultatie zou lopen – het berekende pad staat in de afbeelding – dus werden zo veel mogelijk stations ingeschakeld. Uiteindelijk zagen twee stations op Hawaï gedurende tien seconden de occulatie van de ster (helderheid 13,1 m) door KBO 55636 (19,1 m). Uit de gegevens kon men afleiden dat ‘ie een straal van 143 ± 5 km heeft en dat z’n oppervlakte een hoog reflecterend vermogen heeft. Waarschijnlijk komt dat hoge albedo, zoals ze dat noemen, door ijs aan het oppervlak. Da’s opmerkelijk want meestal hebben objecten aan de buitenrand van het zonnestelsel een donker, verweerd oppervlak. De waarneming voedt het idee dat de KBO’s wel eens ontstaan zouden kunnen zijn doordat 1 miljard jaar geleden een dwergplaneet genaamd Haumea tegen een andere dwergplaneet botste en dat daardoor de ijsachtige buitenlaag van Haumea in stukken uiteenspatte, de latere KBO’s. Die dateren dus niet van de allervroegste fase van het zonnestelsel, 4,5 miljard jaar terug, maar van 3,5 miljard jaar later, hetgeen hun ‘jonge uiterlijk’ zou verklaren. Met het onlangs voor het eerst getestte SOFIA (Stratospheric Observatory For Infrared Astronomy)  hopen ze in de toekomst vaker van dergelijke occulaties te kunnen waarnemen. Bron: Pluto Today.