28 maart 2024

Herschel werpt een blik op cluster Abell 2218

Credit: ESA / SPIRE / HerMES

[klik klik, effe overschakelen op standje Oranje, na die fabuleuze wedstrijd tegen Brazilië zojuist! 😀 ] Je zou ’t niet zeggen, maar die vage blobs hierboven maken deel uit van Abell 2218, een gigantisch cluster van sterrenstelsels, die wel duizend leden telt. Vereeuwigd op de digitale gevoelige plaat door SPIRE, de Spectral and Photometric Imaging Receiver aan boord van de Europese infraroodsatelliet Herschel. De blauwe vlekken behoren tot Abell 2218 zelf, ruim twee miljard lichtjaar van ons vandaan in het sterrenbeeld Draak, de heldere gele vlek is een sterrenstelsel dat véél verder weg ligt, pak ‘m beet 11 miljard lichtjaar. Dá t sterrenstelsel zouden we normaal gesproken niet kunnen zien, maar door het zogenaamde gravitatielens-effect, ooit voorspeld door Einstein op basis van z’n Algemene Relativiteitstheorie, wordt het licht van het ver verwijderde stelsel verbogen én versterkt door de zwaartekracht van Abell 2218 en daardoor kunnen we ‘m wel zien. Op de foto hieronder zie je rechts Abell 2218 in optisch licht, opgehoest door Hubble, en daar zie je het ver verwijderde sterrenstelsel in de vorm van al die boogjes. Het kruisje in de SPIRE-foto is de kern van Abell 2218. Links afzonderlijke foto’s in drie verschillende infrarood-golflengten, 250, 350 en 500 micrometer.

credit: ESA/Herschel/SPIRE & NASA/ESA/STSci

Bron: Herschel.

Share

Speak Your Mind

*