Voorbeeld van de “LOLA data” van maankraters. © NASA/LRO/LOLA/GSFC/MIT/Brown
Gebruikmakend van het
Lunar Orbiter Laser Altimeter instrument aan boord van NASA’s Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) hebben maan-o-logen, eh… of hoe ze ook mogen heten, welgeteld 5185 kraters op de maan gecatalogiseerd. Van al die kraters, allen 20 km in diameter en groter, hebben ze informatie in een grote database gestopt en dat geeft de onderzoekers een beeld van de ontstaansgeschiedenis van het maanoppervlak. Dat LOLA-instrument heeft daar maar liefst 2,4 miljard metingen voor verricht. 😯 Uit het onderzoek komt naar voren dat één van de oudste structuren op de maan het 2500 km grootte Aitken-bekken is aan de zuidpool van de maan. Verder blijkt dat in de vroegste geschiedenis van het zonnestelsel, toen de maan was blootgesteld aan een permanent bombardement van planetoïden, er twee typen van ‘inslagfamilies’ kunnen worden onderscheiden, die na elkaar het maanoppervlak bestookten. De overgang tussen de families werd gevormd door het moment dat de Mare Orientale (Zee van het Oosten) onstond, een enorme inslagkrater van 900 km grootte. Gedetailleerde informatie over de catalogus van de maankraters is te vinden in de bron van het Lunar Science Institute. Meer over de catalogus is ook te zien in deze video:
De maan is overigens ook nog onderzocht met een ander instrument aan boord van de LRO, het Diviner Lunar Radiometer Experiment, welk met behulp van ingevangen infraroodstraling meer informatie geeft over de minerale samenstelling van de maanbodem. Uitkomst hiervan is dat vijf plekken op de maan zijn gevonden die silica bevatten, bestaande uit silicium dioxide. Bron: Space.com + Lunar Science Institute.
