Zucht, alweer zo’n bloedmooie timelapse video

Met de regelmaat van de klok verschijnen die timelapse video’s, gemaakt door een (bewegende) camera op een object te richten, bij voorkeur de sterrenhemel, om de paar seconde een foto te maken en zo’n serie foto’s vervolgens achter elkaar te plakken. Met dezelfde regelmaat plaats ik die video’s hier en ze blijven schitterend om te zien. Het enige gevoel dat mij inmiddels bekruipt is dat ik een deja-vu meemaak. Altijd diezelfde rotsformaties in Arizona, altijd die kraakheldere Melkweg, die langs de hemel suist, altijd die