Jupiter 15 November 2010
Nu ben ik toch alweer zo’n dikke veertig jaar redelijk (vette understatement!!) aktief in ende verslaafd aan den edelen kunst van het “sterretjes kijken”….en dus zou ik zo langzamerhand wel één en ander “een beetje door moeten hebben”….Maarre, helaas pindakaas….Reden van mijn lichtelijke astronomische vertwijfeling is het nevenstaande door mijzelve afgelopen maandag geschoten “zelfportret” van “onze grote woestbewolkte vriend” Jupiter. Nu is er op het eerste gezicht helemaal niets mis met dit plaatje van Jupiter………eigenlijk is best wel een akelig goed plaatje……wat zeg ik…..het plaatje is veel te goed!!!……EN DAT is nu precies de kern van mijn (tijdelijke) vertwijfeling…..want, om maar het maar eens op z’n “MaartenToonders” (de schrijver van de taalkundig zielstrelende Tom Poes en Olivier Bommel- strips) neer te pennen: …”Ik wist niet dat ik het in mij had”….ofwel, waarom …oh waarom… is dit plaatje toch zo goed gelukt?? Wat heb ik per ongeluk (??) precies goed gedaan om dit resultaat (één van mijn beste Jupiter-plaatjes) te bereiken. Want de atmosferische omstandigheden waren volgens mij toch “niet echt je dat”, de interactie met de techniek was op het moment van plaatjes schieten allerbelabberds…..moet nog zo heftig wennen aan de nukken van die nieuwe uitgebreide digitaal aangestuurde (GoTo) aandrijftecniek..en…het plaatje is ook nog eens bepaaldelijk NIET genomen op een “planeetfotografie-vriendelijke” waarneemplek….op de stoep voor mijn huis midden in het centrum van Dordrecht!! Puur op “theoretisch papier” zou deze onderneming dus ganz ende geheel gedoemd zijn om falikant te mislukken en toch ditte!!! Overal in de literatuur lees je toch de meest enge gruwelverhalen over de ondoenlijkheid van planeetfotografie vanuit een, met giga luchtonrustveroorzakende bronnen bezaaide, binnenstad…..enne…op de één of andere manier moet ik toch onderkennen dat mijn favoriete plek voor het bedrijven van “high quality” planeetfotografie niet de heilige heldere Biesbos is maar gewoon mijn dakterras danwel mijn “stoeppie” grenzend aan mijn voordeur!! Blijkbaar is er toch “iets” in de stad wat de luchtonrust gunstig be-invloed waardoor ik dit soort plaatjes alleen maar weet te maken in de stad…….mijn atacama-woestijn (standplaats van de VLT) ligt blijkbaar “dead smack” voor mijn voordeur!! Nou ja…..ik vind het wel…..eh…”een beetje vreemd, Alex”.. maar natuurlijk niet echt vervelend!! Het plaatje zelf is zoals altijd gemaakt met mijn brave 20 cm Newton in combinatie met een 3 x Barlowlens plus webcam. Van het filmpje van zo’n 700 frames is middels het programma Registax uiteindelijk één ultiem “eindplaatje” gestackt. Wat aan Jupiter natuurlijk meteen opvalt is dat het bijkans “eeuwenoude” vertrouwde beeld van “Jupiter met z’n twee wolkenbanden”…..eh….niet meer is. Jupiter is alweer een jaartje of wat “bandloos” (althans ééntje inplaats van de gewoonlijke twee) net zoals de zon nu nog steeds zo goed als vlekloos is…….Zucht, de hemel is wel een beetje op de “saaie toer” de laatste tijd! Ik wil….grrrr….”mijn wolkenbanden en zonnevlekken” terug!!!! Groetjezzzz van een vertwijfelde maar ook erg gelukkige planetengluurder.
