Kern komeet Hartley 2 blijkt omgeven met sneeuwballen

De komeet Hartley 2 (ofwel 103P/Hartley) werd op 4 november j.l. op 700 km afstand gepasseerd door de komeetverkenner Deep Impact (ofwel EPOXI). Minuten na de passage werden we op aarde al verblijd met de beelden, haleluja voor de hedendaagsche transmissietechnieken, en in die eerste beelden keken we met name naar de tientallen fonteinen vol kooldioxide die uit de uiteinden van de pindavormige komeetkern schoten, zoals je ziet in de afbeelding. Maar naar nu blijkt is nog veel interessanter dat de ruimte rondom de komeetkern vol zit met brokken ijs of sneeuw, sommige mogelijk zo groot als een basketbal. Brokken die nooit eerder bij andere kometen werden waargenomen, ook niet bij de komeet Tempel 1, welke eerder door Deep Impact werd bezocht. Op gewone opnames waren die sneeuwballen niet te zien, maar toen ze het contrast ervan opvoerden kwamen ze tevoorschijn. Uit de infraroodspectrometer aan boord van Deep Impact blijkt dat die ballen uit bevroren water bestaan. Als Deep Impact met z’n vaart van 45.000 km per uur in botsing zou zijn gekomen met zo’n sneeuwbal, dan zou hij het niet overleeft hebben. Wetenschappers vermoeden dat die 700 km een veilige afstand was en dat de sneeuwballen hooguit op tientallen kilometers van de komeetkern voorkomen en dat ze daarbuiten verdampen. De bron van de sneeuwballen is vermoedelijk zo’n fontein, die kennelijk niet alleen verdampte kooldioxide van onder de oppervlakte van Hartley 2 uitspuugt, maar ook poreuze brokken bevroren water. Bron: Bad Astronomy + Eurekalert + NRC-Handelsblad, 20 november 2010.