- In de meervoudige planeetsystemen liggen de meeste planeten allemaal in hetzelfde baanvlak. Dit in tegenstelling tot het zonnestelsel, waarin sommige planeten een baanvlak hebben dat nogal afwijkt van het equatoriale vlak van de zon. Venus en Mercurius bijvoorbeeld hebben een inclinatie van wel 7 graden. De meeste meervoudige planeetsystemen die Kepler zag hebben een inclinatie van hooguit 1 graad. De oorzaak van deze platheid ligt vermoedelijk in het tweede verschil:
- De meeste door Kepler gevonden meervoudige planeetsystemen ontberen zware, Jupiterachtige exoplaneten. Dergelijke planeten verstoren met hun zwaartekracht zo’n systeem en dat leidt tot afwijkingen in het baanvlak van sommige planeten. Geen Jupiters, dan heb je platte planeetsystemen. Kepler heeft overigens wel zware exoplaneten ontdekt, maar die zijn bijna allemaal in hun eentje vlakbij hun moederster te vinden, de zogenaamde Hete Jupiters.
Op de afbeelding rechtsboven zie je alle 170 meervoudige systemen. Met kleuren geven ze de relatieve grootte van de planeten aan: rood is telkens de grootste, dan geel, groen, cyaan, blauw en grijs. Yep goed geteld, de grootste systemen tellen zes planeten.
Infografiek van de bekendste planeetsystemen
Over meervoudige planeetsystemen gesproken: ik kwam onderstaande handige infografiek tegen, waarin informatie te zien is over de meest bekende planeetsystemen, te weten het zonnestelsel, Kepler-11, HD 10180 en Gliese 581. De groen-blauwe zone in de grafiek is de bewoonbare zone, waarin water in vloeibare vorm kan voorkomen.
Source Space.com: All about our solar system, outer space and exploration Bron: Space.com voor de vondst van de meervoudige planeetsystemen en opnieuw Space.com voor die infografiek.’
Speak Your Mind