Van 22 oktober tot 29 oktober 2011 organiseerde Vereniging Christiaan Huygens z’n jaarlijkse Astrovaçance inhet vakantieverblijf Grand Champ bij het dorpje Cruis, aan de voet van de Montagne de Lure in het noorden van de Provence, vlak bij Forqualqier. Organisator was Paul Bakker, die afgelopen vrijdag bij dezelfde club nog een presentatie hield over astrofotografie. Wat het weer betreft was het niet al te best daar in Zuid-Frankrijk, maar één nacht kon er goed waargenomen en gefotografeerd worden. Paul greep die gelegenheid aan om een aantal mooie objecten in het sterrenbeeld Orion te fotograferen. Hier z’n relaas daarover:
Zoals bekend waren er afgelopen astrovacance weinig heldere uren. Uiteidelijk waren de beste uren in de nacht van 25 op 26 oktober, toen de hemel om 4.30 uur eindelijk helemaal open trok. Het opklaringsgebied konden we aan zien komen via de satellietbeelden van sat24.com maar het ging allemaal zo traag dat ik uiteindelijk de enige was die nog op was. Het bleef tot de schemering kraakhelder en er volgde ook een prachtige zonnige dag, de mooiste van de week. In die vroege ochtenduren heb ik foto’s gemaakt met mijn gemodificeerde Canon EOS350D, met een 200mm telelens. Om de sterren te volgen liftte de camera mee op de rug van de telescoop die op de Gemini41 montering was bevestigd. Ik heb gewoon de volgmotor zijn gang laten gaan en geen volgcorrecties (niet handmatig en ook niet via autoguiding) toegepast. De lens heb ik scherpgesteld op Jupiter, via de autofocus-functie van de lens. Daarna heb ik de camera op de deepsky-objecten gezet en de autofocus-functie uitgezet om de scherpstelling te behouden. De camera heb ik op 800ISO gezet en de lichtsterkte op f/3,5 Bijgaand de twee mooiste foto’s. De Rosettenevel (NGC2237) met sterrenhoop NGC224 is totaal 35 minuten belicht. De andere foto bevat 4 nevels die samen een fraaie compostie vormen: de Vlamnevel (NGC2024), de Paardenkopnevel (B33), De “running man” nevel (NGC1977, niemand gebruikt de vertaling ‘hollende man’ bij mijn weten) en de bekende Orionnevel (M42). Deze foto is totaal 40 minuten belicht. De mooie spaken bij de heldere sterren worden veroorzaakt door het diffractiepatroon van het diafragma van de lens. Zo zie je maar, er was maar weinig kans om goeie foto’s te maken, maar ik heb wel naar mijn mening één van m’n mooiste tot nu toe geschoten.
Hieronder de Rosettenevel (NGC 2237).
Inderdaad Paul, héél mooie foto’s!
