28 maart 2024

Weer een exoplaneet waargenomen: Wasp-12B

Hallo iedereen,

Na de eerste exoplaneet vorige week heb ik de smaak te pakken gekregen en vannacht weer een poging gedaan. Nu was er een transit van Wasp-12B, een bijzondere exoplaneet op een afstand van zo’n 870 ly van de aarde. Deze planeet staat op wikipedia als volgt beschreven:

———————————————————————————————————————————————— The planet is so close to WASP-12 that the star’s tidal forces are distorting the planet into an egg shape and pulling away its atmosphere at a rate of about 10^7 MJ (about 189 quadrillion tonnes) per year.[3] The so-called “tidal heating”, and the proximity of the planet to its star, combine to bring the surface temperature to more than 2,500 K (2,200 °C). On 20 May 2010, the Hubble Space Telescope spotted WASP-12b being consumed by its star. Despite scientists already being aware that stars can consume planets, this is the first time such an event has been spotted so clearly. NASA has estimated that the planet has 10 million years left of its life.[4] The Hubble Space Telescope observed the planet by using its Cosmic Origins Spectrograph (COS). The Hubble Telescope observations have confirmed predictions published in Nature in February 2009 by Peking University’s Shu-lin Li. The planet’s atmosphere has ballooned to be nearly three times the radius of Jupiter, while the planet itself has 40% more mass than Jupiter. ——————————————————————————————————————————————–

Bij de vorige transit was ik net iets te laat begonnen, waardoor het echte begin van de overgang net gemist was, nu was ik een uur van te voren (de passage was van 2.22 tot 5.22 ’s nachts) uit bed gegaan om de metingen op te starten. Op het moment dat ik een slewcommand aan de telescoop gaf klonk er een akelige kloenk en toen gebeurde er niets meer. Help…. bleek dat de voeding even onderbroken was en dus dat ik de telescoop opnieuw moest alignen en initialiseren. Dat kost dan altijd meer tijd dan je denkt en uiteindelijk had ik 10 minuten voor het begin van de transit de ster pas in beeld Maar het was dus nog op tijd en kon ik de metingen starten. Deze exoplaneet had een iets kleinere dip dan de vorige (maar 0,015 magnitudes) en zou dus iets moeilijker te detecteren zijn. Uiteindelijk kon ik tot 45 seconden belichten zonder de ster over te belichten en zo heb ik dus bijna 4 uur lang opnamen laten maken van 45 seconden. Deze heb ik vervolgens gestacked per 4 zodat er effectief één meting per 3 minuten gemaakt is.De residuals hadden een standaarddeviatie van 3,0 mmag, iets meer dan de vorige keer, maar nog steeds erg netjes denk ik.Maar genoeg verteld nu, hier is het resultaat, dat ik vandaag ook op de astrofotografiedag gepresenteerd heb… Ik heb de curvefit bijgevoegd met de bijbehorende schatting en de residuals, gezamenlijk met de geschatte parameters voor deze exoplaneet…

Share

Comments

  1. André, het blijft verbazingwekkend knap dat je dit als amateur-astronoom voor elkaar krijgt. Echt fantastisch werk hoor, hulde.

  2. olaf van kooten zegt

    inderdaad, geweldig! zou je met dat systeem van jou gewoon nieuwe planeten kunnen ontdekken ipv alleen maar waarnemen?

  3. Theoretisch wel, maar praktisch is de kans zo goed als nul…

  4. Praktisch bekeken is het een kwestie van de lichtkracht van heel veel sterren in de gaten en dan kijken welke met regelmaat een dipje hebben. En dan vervolgens na gaan of er niet sprake is van een periodiek veranderlijke ster. Met de Kepler ruimtetelescoop houden ze op deze wijze 156.543 sterren in de gaten in de sterrenbeelden Lier, Zwaan en een stukje van de Draak. Dat heeft tot nu toe zo'n 1235 kandidaat-exoplaneten opgeleverd, die allemaal zo'n dipje in de lichtcurve vertonen. Dus 0,78% van de onderzochte sterren heeft een exoplaneet. Nou André, succes met in de gaten houden. 😀

  5. Praktisch detail: maar een klein deel hiervan heeft een dip die groot genoeg is om ook zelf waar te nemen 🙂

Speak Your Mind

*