Onderzoek van sterrenkundigen aan de cluster van sterrenstelsels genaamd Abell 383 – 2,3 miljard lichtjaar van ons vandaan in het zuidelijke sterrenbeeld Eridanus – laat zien dat de cluster omgeven is door een enorme wolk van donkere materie, die de vorm schijnt te hebben van een rugbybal, wiens lange zijde onze kant uit is gericht. Donkere materie is niet te zien, maar door met optische telescopen (Hubble) én röntgentelescopen (Chandra) naar de sterrenstelsels in Abell 383 te kijken kan men allerlei vervormingen zien – op de foto hierboven de boogachtige structuren, zwaartekrachtslenzen genoemd – welke ontstaan zijn doordat licht van verder weg staande sterrenstelsels wordt verbogen door de cluster en die verbuiging geeft sterrenkundigen een indruk van de hoeveelheid verborgen donkere materie én de verdeling ervan. Op de foto hierboven zie je in paars het hete gas in de cluster, dat röntgenlicht uitzendt en door Chandra is gedetecteerd, in wit en blauw is het optische licht van de sterrenstelsels te zien, in beeld gebracht door Hubble. De donkere materie is niet zichtbaar, maar onderzoek wijst uit dat er zes keer zo veel donkere materie in Abell 383 moet zijn als de gewone, zichtbare materie. Een verhouding die je in het gehele heelal tegenkomt. De vraag is waar in deze cluster de hoogste concentratie zich bevindt van donkere materie. Twee teams hebben Abell 383 onderzocht en het ene team concludeerde dat de meeste donkere materie zich in de kern van bevindt – zoals het meest gangbare model ook voorspelt – terwijl het andere team dat niet vindt. Of dat ligt aan de gebruikte instrumenten of de wijze van analyseren van de gegevens door de twee teams moet nog blijken. Als we weten wie d’r gelijk heeft, het team Newman of het team Morandi? De weddenschappen zijn nu geopend! 🙂
Speak Your Mind