Dat rode vlekje, dat is ‘m: SXDF-NB1006-2. (Credit: NAOJ
Japanse sterrenkundigen hebben met behulp van de 8,2 meter Subaru telescoop op Hawaï het verst verwijderde een zeer ver verwijderd sterrenstelsel ontdekt: SXDF-NB1006-2, op maar liefst 12,91 miljard lichtjaar afstand van de aarde gelegen. Het heelal is ongeveer 13,7 miljard jaar oud, dus SXDF-NB1006-2 moet bestaan hebben toen het heelal nog maar 750 miljoen jaar oud was, 5% van z’n huidige leeftijd. Op de website van de NAOJ wordt gesteld dat dit stelsel het verst verwijderde sterrenstelsel in het heelal is, tot nu toe bekend, maar m.i. is dat onjuist. De Japanners gaan er prat op dat de afstand van SXDF-NB1006-2 spectroscopisch is vastgesteld, met hulp van collega-telescoop Keck – ook op Hawaï. Maar UDFy-38135539, een onbeduidend rood puntje in de Ultra Deep Field (UDF), is het verst verwijderde stelsel, tevens spectroscopisch bevestigd. Afstand van UDFy-38135539: 13,1 miljard lichtjaar, z=8,55. Er is zelfs een stelsel nóg verder weg, UDFj-39546284 op 13,2 miljard lichtjaar afstand (z=10,3 😯 ) – ook door Hubble gezien – maar die is nog niet bevestigd. Maar goed, nou zit ik gelijk dat Japanse persbericht de grond in te boren en da’s helemaal niet m’n bedoeling, zucht… excuses. SXDF-NB1006-2 moet bestaan hebben ergens in het tijdperk van de zogenaamde kosmische reïonisatie, het tijdperk toen de allereerste sterren in het heelal door hun ultraviolette straling een einde maakten aan de kosmische mist, het laatste gedeelte van de kosmische donkere eeuwen. Hieronder zie je een afbeelding, waarin de verschillende fasen in het heelal zijn weergegeven.
(Credit: NAOJ)
Op basis van het spectroscopisch onderzoek aan SXDF-NB1006-2 concluderen de Japanners dat het heelal ten tijde van SXDF-NB1006-2 voor ongeveer 80% uit neutraal waterstof moet hebben bestaan. Bron: NAOJ.
