28 maart 2024

Project Mars One, mensen op Mars in 2023: haalbaar of niet?

Credit: Mars One / Bryan Versteeg

[Update] Doe ook mee aan de poll over Mars One!

Gisteravond waren twee mensen bij de talkshow van Pauw en Witteman te gast die verbonden zijn aan het project genaamd Mars One, woordvoerder Suzanne Flinkenflögel en mede-oprichter Arno Wielders. Hier de beelden van die uitzending, voor als je ’t niet gezien hebt:

Mars One is een ambitieus plan, bedacht en ontwikkeld door Bas Lansdorp, dat er naar streeft om al in 2023 mensen op Mars te laten rondhuppelen. Ik kwam hem – Lansdorp dus – een paar weken geleden al tegen, tijdens SpaceUp Europe in Genk (22/23 september 2012), waar hij een presentatie over Mars One hield. Het idee van Mars One is het volgende: plannen van officiële ruimtevaartorganisaties zoals de NASA om mensen naar Mars te sturen kosten bergen geld – schattingen zeggen € 75 miljard – omdat wordt uitgegaan van het heenzenden én terugbrengen van die mensen. Mars One kiest voor astronauten die daar op Mars willen blijven – als de allereerste interplanetaire kolonisten dus – en daardoor is het een stuk goedkoper, pakweg € 4,6 miljard. Het volgende tijdspad staat al in de boeken:

  • De eerste ruimtevlucht is gepland voor 2016: een onbemande bevoorradingsmissie naar Mars om 2.500 kilo lang houdbaar voedsel te brengen.
  • In 2018 zou een robotisch exploratievoertuig landen. Deze zou rondrijden en de beste plek om de nederzetting te vestigen bepalen en deze klaarmaken voor het arriveren van de onderdelen van de basis. In 2021 zouden alle onderdelen van de nederzetting gebracht worden: twee woonunits, twee life support units, een tweede voorraadunit en een tweede robot. De robots zouden alle onderdelen naar de locatie van de nederzetting brengen en alles voorbereiden op de komst van de mensen.
  • In 2022 zouden de onderdelen van de bemande vlucht naar een lage aardbaan gelanceerd worden en daar gekoppeld, en vervolgens zouden de vier astronauten hier naartoe getransporteerd worden, en vervolgens naar Mars, waar ze na een reis van 7 maanden in 2023 zouden landen. Het communicatiesysteem bestaat uit een aerostationaire satelliet (een satelliet die altijd op dezelfde plek boven de nederzetting staat), een satelliet in een baan om de zon en grondstations op aarde. Water wordt gewonnen uit de grond van Mars (er wordt een locatie geselecteerd waar dit, in de vorm van ijs, aanwezig is). Een deel van dit water wordt gebruikt om zuurstof te maken. Voor de leefatmosfeer wordt deze gemengd met stikstof en argon uit de atmosfeer van Mars. Er zou gebruikgemaakt worden van de Falcon Heavy (zware versie van Falcon 9) en de Red Dragon (aangepaste SpaceX Dragon). De rover zou geleverd worden door MacDonald, Dettwiler and Associates (MDA), opblaasbare woonunits door ILC Dover, de marspakken mogelijk door Paragon Space Development Corporation. Bron: Wikipedia.

OK, tot zover de plannen van Mars One. Nou de volgende vraag:

Mars One, is het haalbaar of niet?

Credit: Mars One / Bryan Versteeg

Ik ben een groot liefhebber van sterrenkunde en ruimtevaart en geniet van allerlei missies die proberen om het zonnestelsel in alle hoeken en gaten te bestuderen. Ik zou dus feitelijk warm moeten lopen voor Mars One en het van harte moeten ondersteunen. De durf die Lansdorp et al met dit plan laten zien is groot en die waardeer ik ten zeerste. Maar op de een of andere manier moet ik bekennen dat ik Mars One – op dit moment – niet kan ondersteunen, eenvoudigweg omdat ik denk dat het plan niet haalbaar is. Nee sterker nog, ik denk dat het plan zoals het er nu naar uit ziet zelfs niet wenselijk is. Laat ik een tiental argumenten noemen waarom ik dat vind:

  1. Het bedrag van 4,6 miljard euro ($ 6 miljard) aan kosten is volgens mij gebouwd op talloze aannames, die grotendeels drijfzand zijn. Ik heb talloze grote projecten gezien, die bij de start een bepaalde begroting hadden, maar die bij de uitvoering veel duurder bleken te zijn. Ik heb het dan niet alleen over de Amsterdamse Noord-Zuid metrolijn, de Rotterdamse ‘blunderput’ of de Betuweroute, maar ook over een vergelijkbaar groot en ambitieus project als het Apollo project. Toen president Kennedy begin jaren zestig met z’n fameuze speech daartoe het startschot gaf werden de kosten op $ 7 miljard geschat. Bij het einde van het programma in 1973 bleken het er $ 25,4 miljard te zijn geworden. De vraag is dus hoe hard het getal van € 4,6 miljard voor Mars One is.
  2. Laten we er van uit gaan dat die € 6 miljard inderdaad hard is en er geen cent bij komt. Wie gaat dat dan betalen? de belastingbetaler? Ik dacht niet dat die staat te springen om dit te doen, zeker niet met de huidige economische en financiële crisis. Het moet dus een 100% commerciëel project worden en dan krijg je dus geldschieters die er wel iets voor terug willen hebben. Er wordt al gedacht aan een soort van Big Brother 3.0 meets Idols in Space en het is ook niet voor niets dat één van de sponsors op dit moment TV-producent Paul Römer is, die de aardse versie van Big Brother heeft geproduceerd. Op zich is er niets mis met een commerciëel project. Het heeft alleen één groot nadeel: ze stellen eisen aan de uitzending en die moet natuurlijk wel ‘kijker-proof’ zijn. Zeven maanden lang naar vier astronauten kijken die onderweg naar Mars zijn en saai op knopjes drukken is natuurlijk markt-technisch gesproken niet interessant. Er moet wel iets gebeuren, onderweg en daar op Mars, want anders haken kijkers af. Knallende ruzies, relaties die ontstaan, noem het allemaal maar op, dat wil de kijker zien, anders kijken ze naar iets anders.
  3. Ander nadeel van commerciële sponsors: ze kunnen failliet gaan. Niet ongebruikelijk in die wereld. Wat gebeurt er dan, als geldschieters afhaken?
  4. De kandidaat-astronauten worden uitgebreid getraind en gescreend, totdat van de eerste selectie van pakweg 40 kandidaten er vier overblijven, de crème de la crème van de Marsastronauten. Bij de screening zal ongetwijfeld een psychologische test zitten, die de kandidaten moet filteren op factoren zoals stress-bestendigheid, heimwee, ruziezoekers, etc… Bij de Apollo missies werd dat ook gedaan en in de praktijk kwamen we geen astronauten tegen die gekke dingen deden, afgezien van Allan Shepard, die zo nodig een golfstick moest meenemen en Apollo 12 astronauten, die boekjes met vieze plaatjes hadden meegenomen. Maar die missies duurden ongeveer een week en toen waren ze weer veilig terug op aarde bij moederlief. Maar bij Mars One gaan ze eerst zeven maanden naar Mars om daar vervolgens de rest van hun leven te slijten… tot de dood er op volgt. Dá¡n zou het best wel eens kunnen zijn dat ze bij die psychologische testen iets over het hoofd hebben gezien en dat er na een paar jaar toch bij een astronaut een lampje doorbrand en hij of zij terug naar huis wil. Wat dan? Gaan we die gast dan weer gewoon ophalen met de interplanetaire taxiservice?
  5. Plannen voor bemande missies naar Mars dateren al uit de jaren vijftig en afgelopen decennium konden we vijftien van die plannen tevoorschijn zien komen, waaronder Mars One. Wat maakt Mars One succesvol en die andere veertien niet?
  6. Wat heeft de mens eigenlijk te zoeken op Mars? Er wordt vaak een vergelijking gemaakt met de ontdekkingsreizen uit de 15e en 16e eeuw, die leidden tot de ontdekking van de continenten Noord- en Zuid-Amerika en Australië, en de interplanetaire reizen. Maar volgens mij gaat die vergelijking mank, want de economische noodzaak die toen noopte tot de ontdekkingsreizen – als gevolg van de groei van de Europese bevolking in de renaissance – ontbreekt nu. Er zou een wetenschappelijk doel voor bemande ruimtevaart naar Mars kunnen worden bedacht – het ontdekken van (vroeger) leven bijvoorbeeld – maar dat kan ook met onbemande missies. Marsrover Curiosity laat wat dat betreft goed zien dat we helemaal geen astronauten hoeven te laten lopen op Mars om daar serieus wetenschappelijk werk te kunnen doen.
  7. Er gaan tonnen aan lading naar Mars, dus de kans is aanwezig dat juist door deze missie aards leven geïmpo
    rteerd wordt op Mars, bacteriën meegenomen in een niet goed ‘ontsmette’ capsule. Ook hier geldt dat ze het in theorie allemaal goed op orde zullen hebben, maar in de praktijk? Zes miljard euro voor zo’n missie is niet veel, maar dan moet er toch ergens op beknibbeld worden?
  8. Hoe goed is de medische voorziening op Mars? Stel dat iemand daar een hartaanval krijgt of een herseninfarct, beschikken ze dan over een operatietafel? En is één van de astronauten chirurg? En als die nou eens een hartaanval krijgt?
  9. Er zijn diverse fysieke problemen die de astronauten op Mars zullen ervaren, zoals het stralingsgevaar van de zon en van de kosmische straling, vanwege het ontbreken van een dichte atmosfeer, en de geringere zwaartekracht. Dat laatste kan er bijvoorbeeld toe leiden dat het gezichtsvermogen van de astronauten wordt aangetast. De stofstormen op Mars zijn berucht, die kunnen soms maanden in één gebied rondrazen.
  10. Een tiende en laatste argument: er is een beter én goedkoper alternatief, namelijk een missie naar één van de Marsmaantjes Phobos of Deimos. Die hebben een zeer geringe zwaartekracht, dus daarvandaan terugkeren naar de aarde is nog eenvoudiger dan van de maan. Dáár kan je dus astronauten heenbrengen én weer terug laten keren. Phobos en Deimos zijn weliswaar vermoedelijk door Mars ingevangen planetoïden, maar ze zijn door hun nabije afstand bezaaid met gesteente afkomstig van Mars. Dat is op de maantjes terechtgekomen na inslagen van objecten op Mars, net zoals ook op aarde Marsmeteorieten worden gevonden, zoals onlangs nog in Marokko – welke het bewijs leverde dat er water op Mars is! Wil je dus Mars onderzoeken dan kan je net zo goed één van die maantjes bezoeken.

En zo zijn er wellicht nog meer argumenten te bedenken om aan te geven dat Mars One niet haalbaar is. Een paar van bovenstaande redenen zijn voor mij ook ethische argumenten, dat wil zeggen dat ik ze zelf dermate belangrijk vind dat de Mars One missie ook niet wenselijk is. Dat zijn de argumenten 2, 4, 6 en 7. Zo laten recente studies zien dat bemande ruimtevaart naar Mars besmetting van de Rode Planeet met aards leven bijna onvermijdbaar is! Alleen dat al vind ik reden om tegen deze missie te zijn. Afijn, misschien ben ik de enige die er zo over denkt en vinden anderen het een schitterend plan. Prima, ieder zijn mening. En wellicht dat op alle argumenten een goed weerwoord mogelijk is. Ook goed, ik sta open voor debat. Op basis van deze Astroblog zal ik binnenkort met een poll komen over het onderwerp van de bemande missies naar Mars. Wordt vervolgd!

Share

Comments

  1. Olaf van Kooten zegt

    Prachtig stukje opinie! Dank u, Adrianus 🙂

  2. Jan Heuser zegt

    Volgens mij zijn het gewoon sensatie zoekers die hier veel geld mee proberen te verdienen. Of het nu doorgaat of niet. Ik vind het ook onethisch.

  3. Je kunt op Mars niet zelfvoorzienend zijn, dan zou je nl. een compleet industriepark en mijnbouw apparaat neer moeten zetten, dus je blijft permanent afhankelijk van aardse voorraden. Ook al zou je water, zuurstof en voedsel zelf kunnen produceren, blijf je afhankelijk van de aarde. Maar de financiën die drogen na 10 jaar op, want dan is de media aandacht wel voorbij. Hoe blijf je die mensen dan bevoorraden? Terughalen kan ook niet of is veel te duur.

  4. Totaal niet haalbaar nee.
    Hoeveel reserve pakken zou je niet moeten hebben,hoeveel leefruimte is minimaal noodzakelijk voor een leven lang.
    Ik ben van mening dat als dit al door zou gaan,de astronauten alvoor er een kritieke situatie ontstaat elkaar hebben afgemaakt.
    We achten onzelf zo intelligent,maar we doen zo dom.
    Kijk maar naar de wereld om je heen.
    Uiteindelijk zijn we omhooggegooide apen en ik denk dat we hier nog lang niet klaar voor zijn.
    Pas als het op aarde kritisch wordt,is er een noodzaak voor dergelijke projecten.

  5. het eventueel terughalen van de marstronauten is niet aan de orde. het was een enkele reis met alle risico’s van dien. Het idee van dit hele gebeuren is behoorlijk uniek en laten we wel wezen, pioniers op welk vlak dan ook krijg je niet door op voorhand allerlei bezwaren te ventileren en regels op te leggen. Zelfs als dit project mislukt is er veel ervaring opgedaan.
    Door dit soort iniatieven, VOC mentaliteit ! ( puur economisch gewin trouwens ) en ontdekkingszucht zijn wij in het verleden wijzer geworden
    reizen naar de rand van de aarde ( met het risico er af te vallen ) werd toch door brave mannen ondernomen, naar de maan en weer terug was een hachelijke onderneming en voordien als onmogelijk beschouwd.
    Behalve door Jules Verne dan.
    Natuurlijk zijn er genoeg problemen op onze aarde om ons mee bezig te houden maar laat mensen met dit soort ideeen aub hun gang gaan. Spannende televisie en misschien weer een wetenschappelijke boost.
    Het zou zomaar eens kunnen lukken……
    Hans

  6. het eventueel terughalen van de marstronauten is niet aan de orde. het was een enkele reis met alle risico’s van dien. Het idee van dit hele gebeuren is behoorlijk uniek en laten we wel wezen, pioniers op welk vlak dan ook krijg je niet door op voorhand allerlei bezwaren te ventileren en regels op te leggen. Zelfs als dit project mislukt is er veel ervaring opgedaan.
    Door dit soort iniatieven, VOC mentaliteit ! ( puur economisch gewin trouwens ) en ontdekkingszucht zijn wij in het verleden wijzer geworden
    reizen naar de rand van de aarde ( met het risico er af te vallen ) werd toch door brave mannen ondernomen, naar de maan en weer terug was een hachelijke onderneming en voordien als onmogelijk beschouwd.
    Behalve door Jules Verne dan.
    Natuurlijk zijn er genoeg problemen op onze aarde om ons mee bezig te houden maar laat mensen met dit soort ideeen aub hun gang gaan. Spannende televisie en misschien weer een wetenschappelijke boost.
    Het zou zomaar eens kunnen lukken……
    Hans

  7. Hans Ruiter zegt

    het eventueel terughalen van de marstronauten is niet aan de orde. het was een enkele reis met alle risico’s van dien. Het idee van dit hele gebeuren is behoorlijk uniek en laten we wel wezen, pioniers op welk vlak dan ook krijg je niet door op voorhand allerlei bezwaren te ventileren en regels op te leggen. Zelfs als dit project mislukt is er veel ervaring opgedaan.
    Door dit soort iniatieven, VOC mentaliteit ! ( puur economisch gewin trouwens ) en ontdekkingszucht zijn wij in het verleden wijzer geworden
    reizen naar de rand van de aarde ( met het risico er af te vallen ) werd toch door brave mannen ondernomen, naar de maan en weer terug was een hachelijke onderneming en voordien als onmogelijk beschouwd.
    Behalve door Jules Verne dan.
    Natuurlijk zijn er genoeg problemen op onze aarde om ons mee bezig te houden maar laat mensen met dit soort ideeen aub hun gang gaan. Spannende televisie en misschien weer een wetenschappelijke boost.
    Het zou zomaar eens kunnen lukken……
    Hans

  8. Het idee om mensen naar Mars te brengen zonder retour is niet nieuw. Of je zoiets kunt doen met een budget van “slechts” $6 miljard is inderdaad de vraag, met een groter budget kun je waarschijnlijk sommige van deze punten ondervangen. Het gaat me eigenlijk niet om dit specifieke project maar in het algemeen of je mensen ethisch gezien naar Mars kunt sturen enkele reis, en wat we op Mars te zoeken hebben.

    Als mensen vrijwillig hiervoor kiezen en de risico’s accepteren, wat is er dan op tegen? Grenzen verleggen zal altijd risico’s met zich meebrengen en het zal niet gemakkelijk zijn. Maar… no pain, no gain. Wat betreft het waarom we naar Mars moeten gaan is niet alleen een vraag of het wetenschappelijk nut heeft, het is meer dan dat.

    Besluiten we om niet op afzienbare tijd naar Mars te gaan, wanneer dan wel? Is het misschien onethisch om niet onze grenzen te verleggen? Wat we nu doen is voor de mensen die na ons komen. Stel je voor dat in het jaar 2123 een enorme komeet op de aarde knalt en alle mensen op aarde komen om. Scenario 1: in het jaar 3123 leven biljoenen mensen in alle uithoeken van het zonnestelsel en maken een sprong naar de sterren. Scenario 2: in het jaar 3123 is de aarde bevolkt met voornamelijk kakkerlakken die geen benul hebben van wat er duizend jaar eerder gebeurde. De enige intelligente soort die de aarde heeft gekend is voorgoed verdwenen en een tweede komt er niet meer. Mogelijk was het de enige intelligente levensvorm in het hele waarneembare heelal.

    Wat maakt het verschil tussen deze scenario’s? Ergens in de 21ste eeuw waren er waaghalzen die grenzen verlegden en het aandurfden om permanent op een andere planeet dan de aarde te wonen… “De mens moet het zonnestelsel koloniseren wil hij overleven” zei Konstatin Tsiolkovski al een hele tijd geleden. Dat is de reden waarom we naar Mars moeten gaan.

  9. Peter Hendricks zegt

    Natuurlijk kun je tal van redenen en risico’s bedenken waarom een dergelijke missie niet zou kunnen slagen, maar geef het een kans zou ik zeggen. Ik heb juist respect voor degenen die hun droom werkelijkheid willen laten worden en bereid zijn om tegen de stroom in te zwemmen.

    Zou het ook niet het doel van de mensheid moeten zijn om de ruimte en het heelal verder te verkennen ? Of blijven we lekker op de aarde en maken we er hier een mooie puinhoop van. We zeggen wel tegen elkaar dat we intelligente wezens zijn maar als je vanaf een afstand naar ons op de aarde zou kijken, zou je op galactisch niveau toch al snel een andere conclusie trekken…

    Dus ik persoonlijk ben een groot voorstander van Mars-One, eindelijk weer eens een groot avontuur na de Apollo maanlandingen.

  10. Jan Heuser zegt

    Ik heb ook respect voor mensen die verder dan de aarde willen verkennen. Ben er zeer vóór. Maar alle verkenners van vroeger tot nu, Columbus t/m de maanlanding ging men op weg met het risico nooit meer terug te kunnen keren. Maar WEL ALTIJD MET DE INTENTIE EN DE MOGELIJKEID TERUG TE KUNNEN KEREN. En juist dat laatste staat mij tegen. Verder staat mij tegen dat men geld bijeen denkt te krijgen door zo’n missie als een publieksstunt a la Big Brother te verkopen. En wat als het dan gaat vervelen en eris geen geld mee? Rotten de mensen daar dan weg… Er is vooralsnog geen zinnige reden of doel dan sensatie om naar Mars te gaan en nooit meer terug te keren. Nee, met zo’n achtergrond van de missie blijf ik het esthetisch slecht en moreel onjuist vinden.

    • Leerlinge zegt

      Ja, ik vind het erg dapper van degenen die proefpersoon willen zijn en zeker ook de meneer die het bedacht heeft. Als er geen ontdekkingsreizigers waren geweest, waren de mensen misschien nu niet in Europa geweest, maar nog steeds in Afrika. Dan hadden we nog nooit gehoord van een eekhoorn bijvoorbeeld. Ik vind dat misschien er een soort mensrobotjes kunnen worden gestuurd om uit te testen wat de gevolgen van alles kunnen zijn, en dan pas de mensen laten komen als alles klaar is. En misschien kunnen er wel heel veel mensen naar Mars, om de bevolking op Aarde wat te temperen. En vanuit Mars kan, als dat handig is, ook naar de volgende planeet gereist worden. En zo verder, tot we buitenaards leven hebben gevonden/het hele heelal is overgenomen

  11. Jan, helemaal met je eens. Op zich ben ik voorstander van het verkennen door mensen van het zonnestelsel. Maar wel met een wetenschappelijke en niet-commerciële insteek en met een retourkaartje, geen enkeltje Mars.

  12. Peter Hendricks zegt

    Een traditionele ruimtevlucht, incl. retour, vind ik ook prima. Alleen het probleem is dat we dan tot St.Juttemis moeten wachten en ik het zeer waarschijnlijk in mijn leven niet meer mee zal maken. Vandaar dat ik enthousiast ben over de out-of-the-box aanpak van Mars-one, ook al is het controversieel.

  13. Duco Schot zegt

    Aan alle mensen die gewoon maar wat neer kwakken op dit bericht zonder ook maar enig achtergrond informatie opgezocht te hebben:

    Het budget is inderdaad laag maar de reden dat het zo laag kan zijn is omdat de onderdelen die nodig zijn worden gemaakt door bedrijven die gespecialiseerd zijn of zich willen specialiseren in ruimtevaart onderdelen.
    Door zo’n groots uitdagend project als dit zullen er meer van zulk soort projecten komen en meer onderzoek naar ruimtevaart.
    Misschien kunnen we dan wel is buiten ons zonnestelsel gaan en daarmee verdienen de bedrijven die nu investeren heel veel geld omdat zij dan de spullen leveren vanwege de ervaring die ze met dit project hebben op gedaan.
    Doordat ze weten dat dit project hun later veel klanten oplevert verkopen ze de onderdelen en benodigde spullen voor de minimale prijs en tada in plaats van 11,3 miljoen wat je normaal aan ruimtevaart onderdelen nodig heb is er nu maar 3.8 miljoen nodig.

    Stel het mars one project is van start gegaan en nadat ze 10 jaar op mars zitten en de crew dan 20 man groot is (iedere 2 jaar komt er een crew van 4 man bij), wordt het programma van de buis gehaald omdat het te weinig oplevert. Dat is geen probleem voor de mensen op mars want ze zijn volledig zelf zelfvoorzienend nadat ze eenmaal gesetteld zijn. Er komen laboratoriums met speciaal gemanipuleerde planten die voedsel leveren voor de benodigde voedingsstoffen.
    Dit kunnen jullie misschien wel ethisch onverantwoord vinden, maar als we nou is niet zo egoïstisch zijn met, dit is onverantwoord moeten we niet doen en je kan niet zomaar planten genetisch manipuleren, dan had er nu veel minder honger geweest omdat voedsel dan beter sneller en met grotere hoeveel heden gewonnen had kunnen worden.
    Dus ze hebben daar hun eigen voedselproductie en water is ook geen probleem want de bevroren methaan meren op mars bestaan ook uit water en zo kunnen ze makkelijk water verkrijgen en een brandstof.

    Ook als je naar de site van mars one gaat lees je dat er wel de mogelijkheid is om terug te komen van mars maar dat dit een tijd gaat duren omdat de mensen op mars zelf een brandstof moet produceren. Ze kunnen dit verkrijgen uit de bevroren methaan meren op mars.

    Bovendien zal er altijd wel een financiering gaan naar het mars one project want er zijn zoveel wetenschappelijke theorie die we niet kunnen proberen vanwege de soms handige maar daarvoor te hoge zwaartekracht op aarde en mars hiervoor dus ideaal is.
    Hierdoor zal er altijd wel geld naar mars one gaan als “betaling” voor de onderzoeken die bedrijven daar willen laten uitvoeren.

    Stel we nemen bacteriën mee van de aarde naar mars dit kan inderdaad problemen opleveren, maar misschien ontstaat er juist iets moois.
    Zo is het leven op aarde waarschijnlijk ontstaat door een inslag van een meteoriet met daarop zuurstof producerende bacteriën wat zo tot ons leidde.

    Misschien lukt het ons zelf om bij mars een atmosfeer te creëren en hebben we een 2e planeet tot onze beschikking voor wonen werken en recreatie. Wat veel voedsel problemen kan oplossing en oorlogen omdat die over het algemeen over grond gebieden gaan.

    Ik wou zo door gaan maar ik heb helaas geen tijd voor nu.

  14. nogal een vreemd idee om zomaar mensen er heen te sturen died nooit eerder met zulke dingen bezig zijn geweest

  15. Het is wel een aardig idee, maar ik betwijfel of het ooit ten uitvoer word gebracht omdat het zoveel kost. Ik snap echter ook niet waarom men niet eerst gaat voor een leuk ruimtestation dat alle oude satellieten opruimt en verwerkt tot basismateriaal en waarbij ook nieuwe satellieten geprint worden m.b.v. 3Dprinter. Het is m.i. nu alsof men wil gaan hardlopen omdat men geen benen heeft maar men nog niet eens kan kruipen. Ik denk dat als we satellieten kunnen produceren in de ruimte en een groot ruimtestation maakt waarin we veel meer dingen kunnen doen alles een stuk goedkoper kan worden en leuker. Vervolgens kunnen we eens kijken naar een permanente maanbasis en daarna pas naar een mooie Marsbasis. Er zwerft nu zoveel materiaal om de aarde dat we daar al een leuk station van kunnen we maken, mits we er maar machines voor gaan lanceren. Natuurlijk valt er nu veel troep terug naar de aarde, maar het lijkt wel alsof we ook eerst de hele hemel vol willen gooien met troep voordat we ook maar denken aan het opruimen ervan. Denk eens hoeveel materiaal er aan een grote super heavy Falcon 9 zit als die gelanceerd word. Alleen maar om het topje ervan te kunnen gebruiken? Verwerk de rest tot basisgrondstof voor een printer en je kan er weer leuke dingen mee doen. Als men vast blijft houden aan een Maanbasis meteen of een Marsbasis, zou het ook veel economischer zijn als men eerst een compacte machine lanceert die basisgrondstof als gruis, gesteente of iets van zand omzet in basismaterialen. Zonnenergie om die machines te laten werken lijkt mij het probleem niet en we moeten zo ook wel weten waar we materiaal als klei of ertsen kunnen vinden. Wellicht zullen we dan ook duurdere grondstoffen kunnen winnen om de rest van een vestiging op zo’n gehmelte kunnen financieren. Naast een 3D printer kan er m.i. ook vrij snel een stenenbakoven neergezet worden en een machine die m.b.v. die stenen de basis van een basis neerzet. We weten inmiddels dat er een soort van klei is. M.i. hoeft het ook niet zo moeilijk te wezen om robots te maken die het water apart gaat opslaan en waarbij het methaan ook apart opgeslagen word. Ik denk niet dat je hier mensen voor nodig hebt. Stuur er maar eerst een zooi robots naartoe en stuur er pas mensen naartoe als ze dingen kunnen repareren of wanneer het echt belangrijk is voor het onderzoek. Ik denk dat de verschillende basis ook best geld kunnen opbrengen, maar ik ben er inderdaad van overtuigd dat de uitzendingen van een ruimtereis verschrikkelijk vervelend zullen zijn als de astronauten weinig bewegingsruimte hebben. Alsof je elke dag het pakjes bezorgen van een bezorger gaat volgen zonder dat je hem in contact ziet komen met mensen. Pffffffffff.

    Het domme van dit alles is dat we morgen al evt. zouden kunnen beginnen met het bouwen van een basis op basis van bestaande ruimtemodules en we deze ook kunnen vol hangen met webcamera’s. Zoals ik al zei; ‘We dromen of rennen terwijl we niet eens kunnen kruipen’.

  16. Het gaat om iets wat al heel lang over gepraat wordt. Je heb voor en tegenstanders. Ik stel voor dat al diegene die bedenkingen hebben ( of het wel of niet kan) buiten de discussie houden. Alleen zij die er voor zijn praten mee. Op bouwend kritiek. Ze willen gaan, dus discussieren we hoe dat moet gaan. Geld is een/kan een probleem zijn. Maar als sjeiks in het midden-oosten mee gaan denken is dat probleem er niet. Ik ben er voor.

  17. Adriaan zegt

    Arie Nouwen ziet zijn naam graag overal.
    Hoe noemen we zo iemand.
    Ja…..klopt
    En voor de nagatievelingen…
    Bij de eerste stoomtrein moet ook een man met een vlag lopen en volgens de boeren gaven de koeien geen melk meer.
    Wees positief er zullen altijd eerstelingen zijn.

    • Adriaan, vertel mij eens. Waarom speel je zo op de man? Waarom ga je niet in op de tien argumenten die ik in de blog noem over Mars One? Jazeker, er zullen altijd eerstelingen zijn. Maar dan het liefst mensen die ook weer terugkeren op aarde en geen mensen die in een commerciële Big Brother is watching show zullen acteren en daar op Mars dood zullen gaan.

    • Enceladus zegt

      Adriaan, kijk voor de aardigheid eens naar deze uitzending van Argos:

      http://www.npo.nl/argos-tv-medialogica/17-02-2016/VPWON_1255103

      Niet alleen is daarin te zien dat Paul Römer volmondig toegeeft dat de Mars One-astronauten dood zullen gaan op Mars, maar ook dat hij dat gewoon op TV zal uitzenden. Verder wordt toegegeven dat de maximale levensduur voor de Mars One-mensen op Mars geschat wordt op 5 jaar en dat men vrijwel zeker aan kanker zal overlijden.

      Arie overdrijft dus echt niet met zijn argumenten.

      Mind you: ik ben een groot voorstander van een bemande reis naar Mars, maar wel graag serieus en op wetenschappelijke gronden en niet op basis van amusement.

      In de aftiteling van die Argos-uitzending is overigens te zien dat de onderhandelingen tussen Mars One en Endemol in 2015 zijn afgebroken wegens een rechtenkwestie en dat de eerste bemande vlucht voorlopig is uitgesteld tot 2027.

      groet,
      Gert (Enceladus)

  18. Ik zie eerlijk gezegd het probleem niet van een bemande vlucht naar Mars sturen. Wij als mensen moeten een plan hebben als er iets gebeurd op de aarde. Wij zelf zijn de mensen die de wereld aan het verzieken zijn met bijvoorbeeld de opwarming van de aarde. Wat als dat allemaal zo erg wordt over een hele tijd dat het onmogelijk wordt voor de mensheid om überhaupt verder te leven op aarde. De mensen die naar Mars gaan, hebben zich hier vrijwillig voor aangemeld en zijn zich bewust van de consequenties die er aan vast zitten. Er wordt al een aantal jaar nagedacht over dit project en het wordt allemaal zo zorgvuldig mogelijk uitgewerkt door de mensen die er allemaal heel veel verstand van hebben. Mensen hebben zich vrijwillig opgegeven en niet een paar. Nee, duizenden mensen

    Ik zie dit als een mooi experiment voor het voortbestaan van de mensheid. Het is al mooi dat het mogelijk is om mensen naar Mars te kunnen sturen, laat staan als het ook nog eens zal lukken om misschien daar een nieuwe samenleving op te bouwen.

    • Enceladus zegt

      Ik denk wel dat er binnen nu en 20 jaar mensen naar Mars zullen gaan, maar ik denk niet dat MarsOne ze zal sturen. Om maar eens een kleinigheid te noemen: je hebt een raket nodig. En die heeft MarsOne niet. SpaceX gaat haar techniek echt niet leveren aan een concurrent die ook naar Mars wil.

      Met andere woorden: MarsOne had een plan en meer niet. En SpaceX heeft een plan, veel geld en middelen en is bezig met de vereiste techniek. Wie denk jij dan dat er eerder zullen zijn?

      Verondersteld dat NASA nog in de race is, schat ik de kansen als volgt in:
      1. SpaceX (kansrijk)
      2. NASA (mogelijk, maar sterk afhankelijk van wat de Amerikaanse overheid wil)
      3. MarsOne (tamelijk onwaarschijnlijk)

      groet,
      Gert (Enceladus)

      PS: Voorlopig is de aarde ondanks alle klimaatproblemen nog oneindig veel bewoonbaarder dan Mars hoor. En de eerstkomende paar honderdjaar zie ik die situatie ook niet kantelen ten gunste van Mars. Zo snel gaat terraformen niet.

Laat een antwoord achter aan Jaap Reactie annuleren

*