28 maart 2024

Zwaartekrachtsgolven staan op het punt om ontdekt te worden

Voorstelling van zwaartekrachtsgolven, die ontstaan als twee zwarte gaten elkaar naderen. Credit: LIGO

In 1916 kwam Albert Einstein in z’n Algemene Relativiteitstheorie met de stelling dat je fluctuaties in de kromming van de ruimtetijd kunt hebben, de zogenaamde zwaartekrachts- of gravitatiegolven. Net als een golf in het water zouden die zwaartekrachtsgolven zich van de bron af naar buiten bewegen. Decennia later leerde men het object kennen dat in staat zou zijn dergelijke rimpels te veroorzaken: zwarte gaten. En dan geen losse zwarte gaten, maar botsende zwarte gaten, het liefste de superzware versies in de centra van sterrenstelsels. Als die op elkaar botsen en samensmelten, dán zou een serie gravitatiegolven geproduceerd kunnen worden die met moderne detectoren zoals LIGO waargenomen kunnen worden. Maar ja, LIGO heeft tot nu toe tevergeefs zwaartekrachtsgolven gezocht en da’s eigenlijk ook wel logisch, want wanneer tref je het nou dat in het heelal ergens twee superzware zwarte gaten in de kernen van sterrenstelsels in een cataclysmische catastrofale botsing en samensmelting? Nou, dat gebeurt vaker dan je denkt, aldus Sean McWilliams en wat maatjes van hem van Princeton University! Zij hebben namelijk berekend dat dergelijke botsingen 10 tot 30 keer vaker voorkomen dan men eerst dacht én dat de signalen van die zwaartekrachtsgolven ook nog eens 3 tot 5 keer sterker zijn dan men dacht. Kortom, grote kans dat we met LIGO of één van de andere detectoren – zoals het Leidse MiniGrail – eerder dan we dachten signalen van zwaartekrachtsgolven zien. Het team van McWilliams komt tot die conclusie op basis van de waarneming dat sterrenstelsels de afgelopen zes miljard jaar gegroeid zijn in massa en omvang: in die periode zijn ze gemiddeld verdubbeld in massa en vervijfvoudigd in omvang. En da’s vreemd te noemen, want onlangs werd op basis van een uitgebreid onderzoek geconcludeerd dat de stervorming in sterrenstelsels de afgelopen 11 miljard jaar enorm is gekelderd. Hoe kunnen sterrenstelsels nou groeien als de stervorming steeds minder wordt? Nou simpel, door te botsen, aldus de groep van McWilliams. Hier lees je er alles over. Bron: Technology Review.

Share

Comments

  1. Geachte Heer Astrologie is heel leerzaam dank zij jullie ben ik wijzergeworden Ik ben vroeger zeeman 3e Stuurman Ik heb Zeevaartschool Amsterdam gestudeerd. Maar in jaar 60 heb geen Computers nu wel en snel Dus ik kijk graag nu naar deze Site Ik ben nu 76 en ik bestudeerd nu die dingen en ik geef ik door aan andere ok veel groeten hoop lang in deze site kunnen bekijken Dank U wel ………..John Drift

  2. Beste John, bedankt voor uw bericht. Fijn te horen dat u geniet van de Astroblogs. Tussen de scheepvaart en de astronomie (géén astrologie trouwens, maar dit terzijde) bestaat een lange band, die voortkomt uit de navigatie op zee, waarbij men zich sinds mensenheugenis op zon, maan en sterren oriënteerde.

Speak Your Mind

*