Site pictogram Astroblogs

Drie potentieel leefbare planeten ontdekt bij één ster

Gliese 667Cc

Artistieke weergave van een planeet in de leefbare zone van Gliese 667C. CREDIT: PHL @ UPR Arecibo

Gliese 667 is een meervoudig stersysteem op een afstand van 22 lichtjaar van de aarde, in de richting van het sterrenbeeld Schorpioen. Het stersysteem bestaat uit een centrale dubbelster (Gliese 667A en B), die zonachtig van aard zijn en op korte afstand om elkaar heen draaien. Op veel grotere afstand van dit tweetal bevindt zich de derde component: de rode dwergster Gliese 667C. Deze ster heeft slechts één/derde de massa van de zon en is 100 keer minder helder. De afstand tussen de rode dwergster en de centrale dubbelster bedraagt zo’n 200 AU, oftewel 30 miljard kilometer.Rode dwergen zijn bijzonder interessant voor sterrenkundigen, omdat hun kleine massa het relatief eenvoudig maakt om planeten te detecteren. Bovendien zorgt hun lage helderheid ervoor dat de leefbare zones veel dichter bij de ster liggen. Aangezien de huidige technieken om planeten te detecteren vooral effectief zijn bij planeten die dicht bij de moederster staan, vormen rode dwergen de beste kandidaten om planeten in de leefbare zone te ontdekken. Dat is vandaag maar weer gebleken.De meeste astronomen zijn van mening dat er twee planeten in omloop zijn rond Gliese 667C. Deze planeten zijn ontdekt met het HARPS-instrument, aan boord van de 3,6-meter telescoop van de Europese Zuidelijke Sterrewacht in Chili. Nu beweert de astronoom Philip Gregory (die is verbonden aan de Universiteit van Brits-Columbia in Canada) dat niet twee, maar zes planeten in omloop zijn rond Gliese 667C, waaronder maar liefst drie (!) in de leefbare zone.

Gliese 667C

Grafisch plot van vijf van de zes planeten rond Gliese 667C (waarvan drie in de leefbare zone), plus een mogelijke zevende planeet (ook in de leefbare zone). Planeet g is niet weergegeven. Credit: Philip Gregory et al/University of British Columbia 

Hoe is Gregory aan dit aantal gekomen? Wel, hij is een pionier van nieuwe statistische technieken, die gebruikt worden om gegevens te analyseren die verkregen zijn door planeetzoekende instrumenten. “De vele inspirerende ontdekkingen die recent zijn verricht op het gebied van exoplaneten hebben mij ertoe aangezet om de statistische gereedschappen die in dit vakgebied gebruikt worden te verbeteren.”Gregory heeft deze nieuwe technieken losgelaten op de door HARPS verkregen gegevens van Gliese 667C. De resultaten zijn opmerkelijk te noemen: plots blijken er niet twee, maar zes planeten te draaien rond de rode dwergster. Deze hebben een omloopperiode van respectievelijk 7 dagen, 28 dagen, 31 dagen, 39 dagen, 53 dagen en 91 dagen. Drie ervan (planeten c, d en e) bevinden zich midden in de leefbare zone!Al deze planeten zijn zogenaamde super-aardes, met massa’s van maximaal zes keer die van de aarde. De planeet met een periode van 39 dagen (planeet Gliese 667Ce) weegt slechts twee aardmassa’s en is hiermee de lichtste planeet die tot dit moment gedetecteerd is in de leefbare zone van welke ster dan ook.

Deze artist's impression toont een zonsondergang, zoals gezien vanaf de superaarde Gliese 667 Cc. De helderste ster aan de hemel is de rode dwerg Gliese 667 C, die deel uitmaakt van een drievoudig stersysteem. Ook de beide andere sterren, Gliese 667 A en B, die verder weg staan, zijn aan de hemel te zien. Astronomen schatten dat er alleen al in onze Melkweg tientallen miljarden van zulke rotsachtige werelden om rode dwergsterren cirkelen.

Deze artist’s impression toont een zonsondergang, zoals gezien vanaf een superaarde in de leefbare zone van Gliese 667C (de helderste ster aan de hemel). Ook de beide andere sterren, Gliese 667 A en B, die verder weg staan, zijn aan de hemel te zien. Astronomen schatten dat er alleen al in onze Melkweg tientallen miljarden van zulke rotsachtige werelden om rode dwergsterren cirkelen. Credit:ESO/L. Calçada

Bron: Technology Review.

FacebookTwitterMastodonTumblrShare
Mobiele versie afsluiten