29 maart 2024

Opgelet, we duiken even een zwart gat in

zwart gat

Credit: NASA

Gisteren had ik die ‘foto’ van het kolossale zwarte gat Sgr A* in het centrum van de Melkweg, zoals dat er volgens sterrenkundigen op basis van berekeningen en waarnemingen van nabij uit zou zien. Met de in wording zijnde Event Horizon Telescope – een samenwerkingsverband van allerlei grote radiotelescopen verspreid over de hele aarde en gebruikmakend van de VLBI-techniek – zijn die waarnemingen gedaan, maar een echte foto van een zwart gat is tot nu toe nooit gemaakt. Als de Event Horizon Telescope gereed is hoopt men daartoe in staat te zijn. Tot die tijd moeten we het met simulaties doen. Interessant in dat verband is wat er gebeurt als je – onverhoopt – in een zwart gat zou vallen, als je bá¬nnen de ‘waarnemingshorizon’ [1]Dat is de grens van het zwarte gat, ’the point of no return’, waarbinnen de ontsnappingssnelheid groter is dan de lichtsnelheid en ontsnappen niet meer mogelijk is. De straal van de … Lees verder van het zwarte gat zou terechtkomen. Ik heb ooit al eens tips gegeven voor het geval je zoiets zou overkomen en je het daarbinnen zo lang mogelijk wil uithouden. Denk vooral niet dat het binnen de waarnemingshorizon compleet donker is, want je schijnt er nog wel ‘naar buiten te kunnen kijken’. Afijn, vroeg of laat in het zwarte gat gaan de getijden z’n werking doen en vindt het onvermijdelijke plaats, de zogenaamde ‘spaghettificatie’ van je lichaam, zoals Neil deGrasse Tyson het zo mooi in deze video verwoordde. Afijn, kijk vooral naar onderstaande infografiek, waarin men ook een duikje in een zwart gat neemt.

Credit: Karl Tate/Space.com

Bron: Space.com.

Voetnoten

Voetnoten
1 Dat is de grens van het zwarte gat, ’the point of no return’, waarbinnen de ontsnappingssnelheid groter is dan de lichtsnelheid en ontsnappen niet meer mogelijk is. De straal van de waarnemingshorizon wordt de Schwarzschildstraal genoemd.
Share

Comments

  1. In een ‘zware planeet’ geloof ik niet, ook heb ik moeite met ‘zwaartekracht’ ansich, Dat er meerdere vormen van ‘magnetisme’ bestaat, dat wel, materiaalspecifiek. Een ‘zwartgat’ draait zo snel om zijn as, dat de kern met daarom heen alles naar de twee uiteinden stuwt, alle opeenvolgende stoffen volgen elkaar op met licht als laatste en dan ook in volgorde van dichtheid en golflengte. Wat de ‘planeet’ zo hard om zijn as doet draaien kan ik (nog ) niet ontdekken, wellicht plasma (geladen), die door een buurtkracht in die ‘vorm’ wordt geperst.

Laat een antwoord achter aan Joost Reactie annuleren

*