De Genesis-steen is meegenomen door astronauten van de Apollo 15-maanmissie en vertegenwoordigt een stuk oerkorst. Credit: NASA/Johnson Space Center
Een nieuwe analyse van maanstenen die zijn meegenomen door Apollo-astronauten heeft iets opmerkelijks opgeleverd: de stenen bevatten een kleine hoeveelheid water! Okee, niet in vloeibare vorm, maar in de vorm van hydroxyl-moleculen, die zijn ingebed in de kristallijne structuur van het gesteente.
Nu zijn de stenen afkomstig van de lunaire hooglanden – een gebied dat geacht wordt een deel van de oorspronkelijke maankorst te bevatten. Hiermee bedoelt men een stuk korst dat rechtstreeks ontstaan is uit de magma-zee en later niet is aangetast door vulkanisme en inslagen. Vandaar dat de korst van de lunaire hooglanden de oudste maangesteenten bevatten. Dit maakt de ontdekking extra bijzonder: het betekent dat de pasgevormde maan water bevat moet hebben en dat dit water schijnbaar niet verloren is gegaan.
Deze conclusie is in strijd met de algemeen geaccepteerde theorie over de herkomst van de maan. Volgens deze theorie is de maan ontstaan uit het puin dat gevormd is bij een titanische botsing tussen de aarde en een planeet ter grootte van Mars. Als dat zo is, dan zouden alle vluchtige elementen geheel uitgegast moeten zijn.
Klopt de populaire theorie over het ontstaan van de maan wel? Credit: NASA
Bron: University of Michigan .
Speak Your Mind