Even meetellen allemaal a.u.b.
- 28 november 2007: Voyager 2 nadert cruciale grens
- 11 december 2007: Voyager 2 stuit op verrassingen bij rand zonnestelsel
- 6 december 2011: Voyager 1 sonde ziet voor het eerst galactische waterstofstraling
- 16 juni 2012: Voyager 1 is bezig het zonnestelsel te verlaten
- 5 september 2012: Voyager 1 na 35 jaar eindelijk op weg naar de sterren
- 4 december 2012: Voyager doorkruist nieuwe regio in het zonnestelsel
- 20 maart 2013: Heeft Voyager 1 nou wel of niet het zonnestelsel verlaten?
Yep, zeven blogs tussen nu en bijna zes jaar geleden over de beide Voyager sondes, die zich aan de rand van het zonnestelsel zouden bevinden of daar zelfs al overheen zouden gaan. Ik kom op dit lijstje omdat ik vandaag deze cartoon van XKCD zag:
Credit: XKCD
Slaat exact de spijker op de kop, nietwaar? 😀
Tja, wat is precies “het zonnestelsel” en de uiterste limiet? Volgens een website (*) van NASA: “In 1950, Dutch astronomer Jan Oort proposed that certain comets come from a vast, extremely distant, spherical shell of icy bodies surrounding the solar system. This giant swarm of objects is now named the Oort Cloud, occupying space at a distance between 5,000 and 100,000 astronomical units. […] The outer extent of the Oort Cloud is believed to be in the region of space where the sun’s gravitational influence is weaker than the influence of nearby stars.”
Het bepalen van de limiet van de gravitationele invloedssfeer is lastig, theoretisch kan het nog verder zijn dan 100 000 AU, maar praktisch lijkt deze limiet een goede benadering. De asymptotische snelheid van Voyager 1 is ongeveer 3.5 AU/jaar (de huidige snelheid is niet veel hoger), dan heeft Voyager 1 ruim 28 000 jaar te gaan voor een afstand van 100 000 AU. Zo’n 12 000 jaar later nadert Voyager 1 de ster Gliese 445 tot ongeveer 1.6 lichtjaar. Voyager 1 is dan ongeveer 2.2 lichtjaar van de zon. Als Voyager 1 dichterbij een andere ster is dan de zon, dan kunnen we met een gerust hart zeggen dat het echt in de interstellaire ruimte is… 🙂
(*) http://solarsystem.nasa.gov/planets/profile.cfm?Object=KBOs&Display=OverviewLong
Aan de rand van het zonnestelsel zat toch eerst de Kuipergordel en dáárna de Oort wolk? Dat is tenminste het beeld van wat ik er van heb.
Waar het om gaat is wat de definitie is van het zonnestelsel. Je kunt het beperken en bv. zeggen dat objecten in de Oort wolk niet tot het zonnestelsel behoren, maar toch zijn deze objecten tenminste zwak gravitationeel gebonden aan de zon. Het alternatief is dan om deze objecten wel mee te tellen en de definitie van het zonnestelsel kan dan zijn dat het de ruimte is waar de zon gravitationeel dominant is.
Volgens mij had de definitie van het zonnestelsel meer te maken met het feit dat de electro-magnetische invloed van de zon (de zonnewind) op een bepaald punt ophoudt of zo klein is dat deze overgaat in de electro-magnetische invloed van het inter-stellaire medium, en er is ergens een zone waarin dat gebeurd. De sfeer waarin de invloed van de zon overheerst is de heliosfeer.
De precieze overgang is niet nauwkerurig bepaald omdat er meerdere ovegrangs zones zijn.
Zie: http://en.wikipedia.org/wiki/Heliosphere