Chandra ziet het hete gas, dat twee botsende spiraalstelsels omhult

NGC 6240. Credit: X-ray (NASA/CXC/SAO/E.Nardini et al); Optical (NASA/STScI)

Met de röntgensatelliet Chandra van de NASA hebben sterrenkundigen het gas weten te fotograferen, dat het systeem genaamd NGC 6240 omhult, een zogenaamd ultralumineus infrarood sterrenstelsel in het sterrenbeeld Slangendrager (Ophiuchus) op een afstand van ongeveer 330 miljoen lichtjaar. NGC 6240 bestaat feitelijk uit twee spiraalstelsels die aan het botsen zijn en die uiteindelijk zullen samensmelten, waarbij ook hun centrale superzware zwarte gaten één megagroot zwart gat zal worden.De botsing is iets wat al lange tijd gaande is en die heeft er voor gezorgd dat al 200 miljoen jaar een grote productie van nieuwe sterren gaande is, een kosmische baby boom dus. Dat gaat niet constant, maar met horten en stoten – de laatste actieve periode was zo’n twintig miljoen jaar en die duurde vijf miljoen jaar. Die verhoogde stervorming levert zware sterren op, die een korte levensduur hebben en na afloop daarvan uitbarsten als supernovae. Die hebben vervolgens het gas in de omgeving van NGC 6240 vervuild met zwaardere elementen, zoals zuurstof, neon, magnesium en silicium.De stervorming over de gehele periode van 200 miljoen jaar genomen zou wel eens de reden van het hete omringende gas rondom NGC 6240 kunnen zijn, het gas dat zich uitstrekt tot wel 300.000 lichtjaar, dat pakweg 10 miljard zonsmassa zwaar is en dat een temperatuur van zeven miljoen K heeft. De foto hierboven is een compositie van optische straling (de kern, gefotografeerd door Hubble) en straling in röntgenlicht (de paarse halo, gefotografeerd door Chandra). Bron: Chandra.

Gerelateerde Astroblogs:

Sterrenkundigen werpen een röntgenblik op één van de meest lichtsterke quasars Webb en Chandra hebben het verst verwijderde superzware zwarte gat ooit ontdekt NASA’s Chandra heeft een onderpresterend superzwaar zwart gat ontdekt