Adaptieve optiek levert beeld op van het hart van bolvormige sterrenhoop

Sterrenkundigen van twee observatoria ^[1]de Southern Observatory for Astrophysical Research (SOAR) en de Cerro Tololo Inter-American Observatory (CTIO hebben gebruikmakend van SAM – dat staat voor de SOAR Adaptive Module, een apparaat verbonden aan de SOAR 4,1 meter telescoop – de eigenschappen kunnen meten van sterren in het hart van NGC 6496, één van de 150 bolvormige sterrenhopen die onze Melkweg omringen. SAM is een voorbeeld van adaptieve optiek (AO), d.w.z. dat met een laserstraal die door de atmosfeer wordt ‘geschoten’ de luchtonrust van die atmosfeer wordt gemeten. Luchtonrust kan zorgen voor verstoring van de sterbeeldjes, maar dankzij AO weet men die verstoring op te heffen. Het resultaat zie je hiernaast, waarbij uitsnedes met en zonder AO te zien zijn. Door met SAM 7000 sterren in het centrum van NGC 6496 te meten weten we dat de bolhoop 36.000 lichtjaar ver weg staat, dat z’n leeftijd 10,5 miljard jaar is en dat de hoeveelheid metalen – alle elementen zwaarder dan helium – in deze bolhoop hoger is dan die van andere bolhopen. Bron: NOAO.