Credit: NASA
Een internationaal team van wetenschappers heeft een aanwijzing gevonden dat de ‘dynamo’ van de maan – het inwendige mechanisme dat de maan een magnetisch veld gaf – langer standhield dan tot nu toe werd aangenomen. Dat maakt het minder waarschijnlijk dat deze dynamowerking het gevolg was van een grote inslag. Op dit moment heeft de maan geen globaal magnetisch veld zoals onze aarde. Maar onderzoek van gesteenten die Apollo-astronauten van de maan hebben meegebracht wijst erop dat dit miljarden jaren geleden anders was. Om een magnetisch veld te hebben gehad, moet het inwendige van de maan niet alleen (deels) vloeibaar zijn geweest, maar ook in beweging. Sommige wetenschappers denken dat de inslag van een grote planetoïde hiervoor kan hebben gezorgd. Uit het nieuwe onderzoek is echter gebleken dat de dynamo van de maan tot ongeveer 3,6 miljard jaar geleden heeft gewerkt – 160 miljoen jaar langer dan gedacht en bovendien lang nadat de laatste grote inslag plaatsvond. Daarmee lijkt die mogelijke oorzaak van het magnetische veld van de maan af te vallen. Maar wat was de oorzaak dan wél? Hoewel de wetenschappers het niet kunnen bewijzen, denken zij dat de dynamo waarschijnlijk in stand werd gehouden door de interactie met de zwaartekracht van de aarde. Deze zou ervoor hebben gezorgd dat de vaste mantel en de (toen nog) vloeibare kern van de maan ten opzichte van elkaar verschoven, waardoor het inwendige lange tijd in beroering bleef.
