De Japanse amateur-sterrenkundige Koichi Itagaki (Yamagata, Japan) heeft gebruik makend van een 0,18-m reflector telescoop en CCD-camera op 14 augustus een nova ontdekt in het sterrenbeeld Dolfijn (Delphinus). Toen was de nova van magnitude 6,3, maar volgens berichten van andere waarnemers is ‘ie iets lichtsterker geworden en is zijn helderheid nu ongeveer 6,0m, de uiterste grens om iets met het blote oog te zien in donkere gebieden. Hierboven een foto van Nova Del – de helderste ster in het midden – gemaakt door Ernesto Guido, Nello Ruocco en Nick Howes, gemaakt met de 0.43-m f/6.8 astrograph + CCD van het iTelescope network in Nerpio, Spanje. De coördinaten van de nova zijn:
R.A. = 20 23 30.72, Decl.= +20 46 03.4
Het sterrenbeeld Dolfijn staat in de buurt van het sterrenbeeld Waterman met de heldere ster Altair, net buiten de bekende Zomerdriehoek en is daarmee ’s avonds uitstekend te zien in het zuidoosten. Met een kleine telescoop of verrekijker is de nova al te zien. Hieronder zoekkaartjes van de nova, waarvan de voorlopige naam PNV J20233073+2046041 luidt. [Update 10.05 uur]: de naam van de nova luidt nu Nova Delphini 2013. De onderste twee kaartjes bevatten ook helderheden van vergelijkingssterren.
[Update 10.15 uur] Hier een kaart van de AAVSO met magnitudes die het mogelijk maken om de nova te schatten helderder dan magnitude 6. Het groepje heldere sterren onderaan is het goed zichtbare sterrenbeeld Dolfijn.
[Update 10.30 uur] De Nederlander Paul Gerlach heeft vannacht ook een spectrum van Nova Del weten te maken. Op Astroforum schrijft hij daarover: De oranje pieken geven de positie van de Balmer Waterstoflijnen aan. Goed te zien zijn zogenaamde P-Cygni curven in de diverse waterstoflijnen met een emissielijn en een blauwverschoven absorptielijn (t.g.v. uitgestoten materie). Uit het golflengteverschil tussen absorptie- en emissielijnen volgt een expansiesnelheid van zo’n 1620 km/s. Hieronder het spectrum:
Bron: Remanzacco Observatorium + Universe Today.