28 maart 2024

Superhete oerknal nagebootst in een superkoud experiment

Geproduceerde Sacharov oscillaties in een wolk cesiumatomen

Geproduceerde Sacharov oscillaties in een wolk cesiumatomen. Credit: Chen-Lung Hung, Victor Gurarie and Cheng Chin

Natuurkundigen van de Universiteit van Chigago hebben in een vacuüm bij een ultrakoude temperatuur van slechts een paar miljardste van een graad boven het absolute nulpunt (-273,15 °C) een wolk cesiumatomen eigenschappen gegeven die materie en straling ook hadden tijdens de superhete oerknal, waarmee 13,8 miljard jaar geleden het heelal ontstond. De wolk atomen gedraagt zich collectief in een aangeslagen of ‘geëxciteerde’ toestand, zoals geluidsgolven in de lucht. Tijdens de oerknal moeten dergelijke excitaties ook zijn voorgekomen en ze worden Sacharov akoestische oscillaties genoemd, naar de Sovjet-wetenschapper die ze in de jaren zestig bedacht, Andrej Sacharov. De groep natuurkundigen onder leiding van Chen-Lung Hung wist in de wolk van zo’n 10.000 cesiumatomen in een stukje ruimte slechts 70 µm groot – da’s de dikte van een haar – Sacharov oscillaties te genereren en dat gedurende een periode van slechts 10 milliseconden. OK, het is een kleinschalig, sterk vereenvoudigd experiment, maar de groep is er van overtuigd dat het een simulatie is van hetgeen zich 13,8 miljard jaar geleden afspeelde. Hier het vakartikel over het experiment, dat  1 augustus gepubliceerd werd in Science Express. Bron: ScienceDaily.

Share

Comments

  1. wel beschouwd is 70 picometer reusachtig veel groter dan de infintesimal kleine singulariteit van het oerknalletje.

    • Klopt. In de bron zeggen ze daarover: The universe simulated in Chin’s laboratory measured no more than 70 microns in diameter, approximately the diameter as a human hair. “It turns out the same kind of physics can happen on vastly different length scales,” Chin explained. “That’s the power of physics.” En dat is het interessante, dat de afmetingen er eigenlijk niet toe doen.

Speak Your Mind

*