De Fornax-dwerg, een satelietstelsel van onze Melkweg. Credit:ESO/Digitized Sky Survey 2
Astronomen van de University of Texas hebben het antwoord gevonden op een twintig jaar oud vraagstuk: hoe is de mysterieuze kosmische “donkere materie” verdeeld in kleine sterrenstelsels. Het blijkt dat de verspreiding van donkere materie in dwergstelsels een simpele regel volgt: de dichtheid neemt langzaam af naarmate je verder van de kern komt. Oftewel: bij dwergstelsels is donkere materie vooral geconcentreerd in de kern.
Donkere materie produceert en weerkaatst geen licht, maar diens zwaartekrachtinvloed is goed meetbaar. Niemand weet waar het van gemaakt is, maar donkere materie vormt wel een belangrijk bestanddeel van het universum. De enige manier om de evolutie van de kosmos te doorgronden, is het onthullen van de rol van donkere materie. Vandaar dat wetenschappers de verspreiding van donkere materie binnen sterrenstelsels in kaart willen brengen. Vooral dwergstelsels zijn hiervoor geschikt: ze bevatten 1000 keer meer donkere materie dan normale materie (grotere stelsels zoals de Melkweg bevatten slechts 10 keer meer donkere materie dan normale materie).
De wetenschappers hebben vervolgens computermodellen gecombineerd met waarnemingen van een aantal satellietstelsels van de Melkweg (Carina, Draco, Fornax, Sculptor en Sextans dwergen), om zo de verspreiding van donkere materie in kaart te brengen. Het blijkt dat de dichtheid van donkere materie langzaam afneemt vanaf het centrum, maar er zijn ook uitzonderingen: bij sommige stelsels blijkt de dichtheid constant te blijven. Dat vormt een raadsel. Vervolgonderzoek is daarom noodzakelijk.
Bron: University of Texas
