Credit: Gam-Ol Pixabay.
Het is mogelijk tijd om de oerknal vaarwel te zeggen. Kosmologen hebben gespeculeerd dat ons universum ontstaan is uit het puin dat is uitgestoten toen een vierdimensionale ster is ingestort tot een zwart gat. Dit scenario zou kunnen verklaren waarom het universum in alle richtingen zo uniform is.Het standaard oerknalmodel vertelt ons dat het heelal geëxplodeerd is vanuit een oneindig dicht punt – een singulariteit. Niemand weet echter waar deze uitbarsting vandaan is gekomen: de bekende natuurwetten kunnen ons niet vertellen wat er gebeurd is. Voor hetzelfde geld zijn er draken uit de singulariteit komen vliegen :PHet is ook lastig om te verklaren hoe een gewelddadige oerknal een universum heeft achtergelaten met een vrijwel uniforme achtergrondtemperatuur. Het lijkt er namelijk op dat onvoldoende tijd is verstreken voor het heelal om een dergelijk temperatuursevenwicht te bereiken. Het klinkt namelijk als een onmogelijk en onverklaarbaar equilibrium.Voor de meeste kosmologen luidt de meest plausibele verklaring inflatie. Vlak na het begin van de tijd heeft een onbekende kracht of energie ervoor gezorgd dat het jonge universum in korte tijd veel sneller dan de lichtsnelheid is gaan uitdijen. Hierdoor is een klein homogeen stukje, met dezelfde temperatuur, uitgerekt tot ons waarneembare universum. Niet bepaald een ideale verklaring – bovendien moet de oerknal zo gewelddadig zijn geweest, dat het moeilijk is te geloven dat er überhaupt een homogeen stukje is geweest.Een team van kosmologen is echter met een artikel gekomen, waarin ze wijzen op een alternatieve theorie die in 2000 is opgesteld maar destijds is genegeerd. In dat model is ons driedimensionale (3D) universum een braan dat zweeft in een “moederuniversum” met vier ruimtelijke dimensies. De kosmologen realiseerden zich het volgende: als het moederuniversum ook (vierdimensionale) sterren bevat, dan zouden sommige hiervan kunnen instorten. Hierbij worden 4D-zwarte gaten gemaakt, op dezelfde wijze als sterren in ons universum exploderen als supernova, waarbij de buitenlagen worden weggeblazen, terwijl de binnenlagen instorten tot een zwart gat. In ons universum wordt een zwart gat omringd door een bolvormig oppervlak, de zogenaamde gebeurtenishorizon (event horizon). Waar in een 3D-universum een tweedimensionaal object (een oppervlak) nodig is om een grens te definiëren, zo zal in een 4D-universum een 3D-oppervlak nodig zijn – een zogenaamde hypersfeer.De kosmologen hebben vervolgens de dood van een 4D-ster gemodelleerd – hieruit blijkt dat het uitgestoten materiaal een 3D-braan zal vormen rondom een 3D-gebeurtenishorizon, en vervolgens zal gaan uitdijen.
Ze postuleren dat ons 3D-universum slechts zo’n braan is – en dat we de groei van de braan waarnemen als kosmische expansie. Astronomen hebben die expansie gemeten en deze expansie teruggevoerd tot een oerknal – maar dat is slechts een hersenspinsel.Het model vormt ook een natuurlijke verklaring voor de uniformiteit van het universum. Aangezien het 4D moederuniversum oneindig lang kan hebben bestaan, is er voldoende tijd verstreken voor de verschillende delen van de 4D-moeder om een equilibrium (evenwicht) te bereiken, dat ons 3D-heelal vervolgens geërfd heeft.Er kleven echter problemen aan dit model. Eerder dit jaar heeft de Europese Planck-satelliet kleine fluctuaties waargenomen in de kosmische microgolf-achtergrond – reststraling van de oerknal, dat is ingeprint met informatie over de eerste momenten van het universum. De waargenomen patronen komen overeen met het standaard oerknalmodel (plus inflatie), maar kent een vier procent afwijking t.o.v. het hyper black hole model.De betrokken kosmologen zijn hun modellen echter aan het aanpassen. Daarnaast kan een bewijs voor inflatie ook betekenen dat deze inflatie is veroorzaakt door de beweging van ons universum door een hoger-dimensionale realiteit, aldus de auteurs. Bron: Nature.
