De mensheid zal ooit over de technologie beschikken om de planeet Mars leefbaarder te maken. Maar leefbaar voor wie? Voor aardbewoners, of voor Marsbewoners?
Het terraformen van Mars zal de Rode Planeet per definitie meer aarde-achtig maken. Maar dat is niet de enige optie: we kunnen Mars ook “renoveren”, waarbij het inheemse leven op de Rode Planeet gereanimeerd wordt, mits dit leven nog altijd bestaat in ondergrondse ecologische niches. Een neutrale term, dat beide concepten omvat, is “planetaire ecosynthese” – het vestigen van een robuuste biosfeer aan het oppervlak van een planeet.
Dit resulteert wel in een dilemma. Stel, we maken Mars weer leefbaar. Gaan we het dan inzaaien met aards leven om een weelderige planeet te scheppen? Of blijven we “besmetting” voorkomen en laten we Mars verder met rust? In dat geval is het resultaat een natte, maar grotendeels dode planeet, dat bevolkt wordt door kleine aantallen inheemse micro-organismen. Wat is wijsheid?
Wat het doel ook is, de eerste stap richting planetaire ecosynthese is altijd het veranderen van de atmosfeer van de Rode Planeet. Het is duidelijk dat grote hoeveelheden water nog altijd liggen opgeslagen op Mars, in de vorm van ondergrondse ijsafzettingen. Vroeger heeft dit water vrij gestroomd en mogelijk zelfs oceanen gevormd. Maar goed, hoe gaan we dit water vrijmaken? Een goede optie zal zijn om de Marsatmosfeer vol te pompen met superbroeikasgassen, zoals CFK’s. Hierbij zal de planeet voldoende opwarmen om bevroren kooldioxide te laten verdampen, waarna de temperatuur geleidelijk zal stijgen tot boven het vriespunt. Dit hele proces zal vermoedelijk een paar eeuwen in beslag nemen.
Het zal echter nog eens 100.000 jaar duren voordat genetisch gemanipuleerde organismen het zuurstofgehalte hebben laten stijgen tot acceptabele waardes. Stel dat we hier een niet-biologische manier voor vinden, dan kan de Marsatmosfeer wellicht binnen 10.000 jaar geschikt zijn voor menselijk leven. Dit zuurstof kan vervolgens gebruikt worden om een ozonlaag op te bouwen, waardoor het oppervlak gevrijwaard kan worden van de schadelijke UV-straling van de zon.
Niet lang daarna kunnen we een toendra-ecosysteem creëeren op Mars. Dit zal gevolgd worden door het vestigen van een boomgrens binnen de valleien op de Rode Planeet, waarna planten de zuurstofproductie kunnen overnemen van de micro-organismen. Niet lang daarna kunnen we de planeet gaan inzaaien met regenwormen en insekten, die door de geringe zwaartekracht enorm groot kunnen worden. Laten we daarom vooral geen muggen en vliegen naar Mars brengen!
Dit klinkt allemaal leuk en aardig, maar wat als we inheems leven vinden op Mars? Het inzaaien van de Rode Planeet met aards leven zal zeker de doodslag betekenen voor het inheemse leven. Gaan we dan opnieuw dezelfde fout maken die we (te vaak) op aarde gemaakt hebben? Of maken we de planeet geschikt voor stromend water en blijven we er verder met onze tengels van af? In dat geval kunnen we het inheemse leven weer een kans geven.Wat wordt het? Aarde II of Mars-Genesis II? De tijd zal het leren. Bron: SPACE.com.
Je moet straks wel onze Planeet raakt straks uitgeput.
We krijgen Ziektes Hongersnood. Oorlogen.
En Rampen enzevoord.
Overleven is overleven.als we strakst naar anderen planeten Willen reizen is dit een idiaalen
Tussen Verbinding.dus ik Vind dit Risico Wel Waard.
Je Zal op anderen Planeten ook anderen Backterie en organisme hebben.
en anderen insekte soorten hebben.
en het Bio ritme kan ook Verschillende zijn.
Het leven hoofd niet per defeniti het Zelfs te zijn.
In wezen is de zoektocht al jaren begonnen.er zijn al Robots geweest op Mars.
En de mens komt er ook wel een keer.ik zie de tijd nog komen dat de mens een Vakantie kan Boeken
Op Mars.en daar begint het Biologische weterschapelijken doorbraak.
de technologie ontwikkeld zich ook met de toekomst.
Mischien kunnen we de broeikaseffect Versnellen.
Zo dat er wel een ozonlaag komt die dik genoeg is om Vloeibaren water en ociaanen te creëren.
en Voldoende bescherming kan bieden tegen de stralingen Van de Zon.
Je Zal dan ook bomen kunnen planten zo dat er genoeg stikstof en anderen gassen elementen vrijkomen
Om Zuurstof te Produceren.
Soms moet je de Natuur een handje Helpen.
als dit de Manier is om de mensheid te redden Waarom niet.
Leiden–6-12-2014
Geachte
als Amerika,sina,japan, india en europa de handen in elkaar slaan om gazamelijk mars tegaan
onderzoeken betreft het aan pakken van de ozon laag kunnen zij binnen 10 jaar het probleem
op lossen hoe?stel dat genoemde landen beginnen met het maken van ruimte containers
die deze moeten ruim 10 ton aan aarde mee nemen naar mars het zou goed zijn om een groot deel
van mars te be dekken.vervolgens gaan er containers met ontzettend veel zaden zaden van gras,
zaden van planten,zaden van snel groeiende bomen die een hoogte moeten gaan krijgen van
10 tot 15 meter.hoe plant je de zaden?de containers zijn voorzien van een bodem met gaatjes
zodra de luiken van de containers open gaan, kunnen de zaden hun weg vinden dan wel op een
van te voren gezochten plekken.de containers hangen op een hoogte van 100 meter van het
oppervlak van de planeet er is geen wind dus bij gepaste metingen is er een mogelijkheid.
met moet wel metingen gaan doen of er genoeg water in de bodem zit mars is niet droog.
deze opstelling van mij zou wel eens een oplossing kunnen zijn om de ozon laag te verhogen
dat neer komt dat planten en bomen genoeg zuurstof kunnen produseren
het is maar een voorstel hoor natuurlijk is het kostbaar doch de mens is toch allang bezig om mars
leefbaar te maken wellicht zijn er mensen die ook met leuke oplossingen bezig zijn.wie weet
groet
Gerrit
de arrogantie van de mens… wij zullen wel even dit en wij zullen wel even dat. Vooralsnog hebben niks anders bereikt dan een schitterende planeet, de Aarde, onleefbaar te maken. En waarom ? omdat de mens het meest schijterige wezen van het universum is, zo bang om dood te gaan dat het altijd op de vlucht voor zichzelf is en hell en verdoemenis brengt waar ie ook komt.