28 maart 2024

Bewijs voor leven op Mars vernietigd?

Credit: via YouTube/Open Minds TV.

In onderstaande YouTube-video  is voormalig NASA-wetenschapper Richard Hoover in gesprek met journalist Lee Speigel van de Huffington Post. Hoover heeft het over het feit dat iemand het bewijs van leven op Mars mogelijk vernietigd heeft. Deze video is een weergave van het gesprek tussen Hoover en Speigel op het onlangs gehouden ‘Open Minds 2014 International UFO Congress and Film Festival’ in Fountain Hills, Arizona.

Met dank aan Monique voor de tip! Bron: Open Minds

Share

Comments

  1. Best een ‘uitspraak’ van meneer Hoover. Maar aan de andere kant is transparantie beter dan dat iets een eigen leven gaat leiden. NASA wordt in bepaalde kringen negatief afgeschilderd en daar heb ik mijn twijfels over.

  2. Wybren de Jong zegt

    Voor een foto van de veronderstelde micro-organismen in meteorieten en een kritische bespreking daarvan,
    lees: http://www.wired.com/wiredscience/2011/03/richard-hoover-meteorite-bugs/

  3. Over het tijdschrift waarin Hoover z’n artikel plaatste – het Journal of Cosmology – en over meneer Hoover himself heb ik ook eerder een blog geschreven: https://www.astroblogs.nl/2013/04/28/over-neptijdschriften-en-nepcongressen/ Ik neem ’t persoonlijk met een groot korreltje zout.

    • Ik zie nergens dat dit onderzoek in een ‘nep tijdschrift’ gepupliceerd was. In het filmpje legt deze wetenschapper vrij duidelijk uit wat zijn bevindingen zijn aan de interviewer van ‘The Huffington Post’ (ook nep?)

      The Huffington Post, ook wel afgekort tot ‘HuffPost’, werd in 2009 door het tijdschrift Time uitgeroepen tot één van de 25 beste blogs van het jaar.Daarnaast won de website in 2006 en 2007 de Webby Award voor de beste politieke blog en werd het door The Observer in 2008 de machtigste blog ter wereld genoemd.In februari 2009 had The Huffington Post 8,9 miljoen unieke bezoekers. (Huffington Post met een korreltje zout nemen?)

      Is Richard B. Hoover, ook nep?
      http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_B._Hoover

      Richard Hoover- Working at the NASA Marshall Space Flight Center in Huntsville, Alabama, beginning in 1966, Hoover has taken part in astrobiological research carried out there since 1997.

      NASA, ook nep?

      Is er water op Mars? Op de polen komen ijskappen van bevroren water en koolstofdioxide (droogijs) voor. De poolkappen groeien aan en smelten af met het verloop van de seizoenen. http://nl.wikipedia.org/wiki/Mars_(planeet)
      http://www.nu.nl/wetenschap/3683488/nieuw-bewijs-water-mars.html

      Ook nep? (zucht)

      • Monique, klopt het dat ik hier wat geprikkeldheid bespeur? Geen van de dingen die je opnoemt zijn nep, het Journal of Cosmology en meneer Hoover zijn zo levend als een tijdschrift c.q. mens kunnen zijn. Waar het mij alleen om gaat is dat genoemd tijdschrift, dat Hoover een podium bood voor zijn artikel (lees deze Astroblog daarover, het is daarin gepubliceerd, da’s geen nep), een waas van obscuriteit over zich heen heeft. Dat heb ik niet verzonnen, dat is wat je op alle respectabele blogs – zoals Phil Plait’s Bad Astronomy – leest. Over de Huffington Post heb ik het helemaal niet gehad, dat zij dat interview met Hoover hebben is prima. Ik heb alleen moeite met het artikel dat Hoover in dat blad plaatste, that’s all. Ik zal trouwens opzoeken waarom Plait op inhoudelijke gronden meende gehakt te moeten maken van Hoover’s beweringen, de link daarheen zal ik later plaatsen. [Update 5 minuten later]: Hier het artikel van Phil Plait, waarin hij beargumenteerd aangeeft dat Hoover’s claims onjuist zijn.

        • Arie, dat heb je goed opgemerkt 😉 Dat kwam meer door de opmerking op het eind.
          Huffington Post, NASA e.d daar heb jij het idd helemaal niet over gehad of in twijfel gebracht. Mijn excuus als dat verkeerd overgekomen is. Ik kreeg spontaan het idee om de rest dan ook maar in de ‘grote nep show’ te verwerken. Nu ik het nog eens teruglees vind ik het zelf ook wel wat ‘zuur’ overkomen hahaha (foei Monique) :-0

          Over het artikel van Phil Plait (2011). Daar hij zelf quote:’not being an expert in biology’ is, baseerde hij zijn argumenten op conclusies van ene Penny Boston e.a die dezelfde mening hebben. En laat dat nou een andere dan die van Richard Hoover zijn 😛 Duidelijk een welles/nietes geval.
          Hoover zegt (2014) :”In these fossilite remains, it is almost never that you find detectable levels of nitrogen.
          En dat is belangrijk want elk levend ‘iets’ bevat stikstof (nitrogen) Wat er daarna gebeurt met stikstof (vanaf 3:52)
          Zij heeft een andere mening dat mag. En Phil Plait…houdt van gehakt maken? (gekheid) http://en.wikipedia.org/wiki/Phil_Plait

          • Dat van die Marsmeteorieten met micro-organismen is een controversieel onderwerp, dat mag inmiddels duidelijk zijn. Ik ben ook geen bioloog, verre van dat, net zomin als Phil Plait dat is. Dus laten we er maar van uit gaan dat deze discussie nog lang niet uitgewoed is en dat we hier op het podium van de Astroblogs daaraan nog veel aandacht zullen besteden. En ik hou ook wel van gehakt maken hoor, beschuitje en een eitje er door, heerlijk. 🙂

  4. Wybren de Jong zegt

    Ik heb begrepen dat er meteorieten van Martiaanse afkomst op aarde zijn gevonden en dat dit bewezen is d.m.v. isotopenverhoudingen te meten in die meteorieten.
    Zou het omgekeerde ook waarschijnlijk zijn? Dat er stenen van de aarde zijn weggeschoten in het verre verleden en dat zij als meteorieten op Mars terecht zijn gekomen? Immers, als er stenen van Mars weggeschoten zijn bij inslagen van zware asteroiden, dan zou dat ook op de aarde hebben kunnen gebeuren bij de grote inslagen van pakweg 200 miljoen en 68 miljoen jaren geleden. Of nog langer geleden.
    Als er aarde-meteorieten op Mars liggen, dan zouden daar ook (micro-)fossielen van aardse organismen in kunnen zitten, lijkt me.
    Conclusie: zelfs een fossiel op Mars zou nog van de aarde afkomstig kunnen zijn.

    • @ Wybren- Jouw conclusie is eerlijk gezegd nog nooit bij mij opgekomen! Interessante gedachte 😀

      Deze reactie is sneller dan mijn vorige (Je reactie wacht op moderatie)

    • Olaf van Kooten zegt

      Dat kan wel degelijk, maar er zullen altijd meer Marsstenen op aarde terecht komen dan andersom, aangezien het makkelijker is om iets naar “binnen” te schieten dan naar “buiten”, tegen de richting in van de “gravity well”. Dus aarde-meteorieten hebben een veel grotere kans om op Venus of Mercurius terecht te komen dan op Mars (de dampkring van Venus even buiten beschouwing gelaten, want daarin brandt het grootste deel op).

      • Enceladus zegt

        Hoi Olaf,

        Onze reacties kruisten elkaar zo ongeveer, maar jij bevestigt dus mijn vermoeden.

        Een punt nog: Hoe groot is die steen op Mars waar dat fossiel in zat. En is het niet buitengewoon merkwaardig dat een fosiel de reis van de Aarde naar Mars en vervolgens de inslag overleefd zou hebben en dan ook nog eens precies ‘face up’ zou komen te liggen?

        M.a.w.: Ik geloof daar niet zo in. De kans dat dit (vermeende) fosiel op de bodem van de Mars-oceaan is ontstaan lijkt me vele malen groter!

        groet,
        Gert (Enceladus)

    • Enceladus zegt

      Ik vind dat ook wel een interessante gedachte. Kan iemand die meer weet over de werking van de zwaartekracht van de zon hier iets over zeggen? Het lijkt mij dat stukken steen afkomstig van andere planeten als ze de ruimte ingeslingerd worden, naar de zon zullen worden getrokken. Komen ze dan op hun weg naar de zon een andere planeet tegen (voor hen een ‘binnenplaneet’), dan kunnen ze daar op inslaan.

      De Aarde is voor Mars een binnenplanneet. Omgekeerd is Mars voor ons een buitenplaneet. Hoe groot is de kans dat een stuk steen dat door een inslag aan de zwaartekracht van de Aarde weet te ontsnappen vervolgens als het in de ruimte komt niet naar de zon wordt getrokken, maar in de gravitatie-invloedsfeer van Mars terecht komt? Mij lijkt die kans klein, erg klein, maar niet helemaal uitgesloten. Kan iemand hier uitsluitsel over geven?

      groet,
      Gert (Enceladus)

      • Een schatting hiervoor werd gegeven in (1), dat artikel zit helaas achter een pay-wall. Gelukkig is die schatting wel elders (2) gratis te lezen. De schatting is dat in de laatste 4 miljard jaar meer dan 10^9 fragmenten (met een diameter >= 2 meter en een temperatuur van <= 100 C) Mars hebben verlaten, zo'n 5% daarvan zou op onze planeet terecht zijn gekomen na een reis van niet meer dan 8 miljoen jaar, dus zo'n 50 miljoen. Andersom zouden zo'n 10^8 fragmenten de aarde hebben verlaten, waarvan 0,1% op Mars terecht kwam binnen dezelfde reistijdperiode, dus ongeveer 100 000.

        (1) Natural Transfer of Viable Microbes in Space. 1. From Mars to Earth and Earth to Mars, Mileikowsky et al.

        (2) Viable Transfer of Microorganisms in the Solar System and Beyond, Horneck et al.
        http://www.dlr.de/me/portaldata/25/resources/dokumente/publikationen/p1_04.pdf

  5. Wybren de Jong zegt

    Ik heb nog een vraagje in dit verband.
    Toen men de maanstenen onderzocht (van de Apollo-missies), heeft men er toen rekening mee gehouden dat er ook aardse stenen op de maan kunnen liggen? Aardse stenen die miljoenen jaren geleden weggeschoten zijn zonder voldoende energie om helemaal van de aarde los te komen, hebben een grote kans om op de maan terecht gekomen te zijn, lijkt me.

    Ik heb ook gelezen dat de maanstenen qua isotopen verdeling grote overeenkomsten vertonen met de aarde.
    Dat lijkt dus helemaal niet zo vreemd, …

  6. Nou, dan hebben we het weer mooi voor elkaar,
    geen wonder dat ze op Venus zo’n pokke atmosfeer hebben,
    die hebben we daar al verziekt voor dat we hier waren 🙂

  7. @ Arie – Maar eerst dat aanvullend blogje over Einstein toch? Heb je al bericht gehad?

Laat een antwoord achter aan Wybren de Jong Reactie annuleren

*