Er zijn vier natuurkrachten en de zwaartekracht is veruit de zwakste van allemaal. De elektrostatische afstoting tussen twee negatief geladen elektronen bijvoorbeeld is 40 ordes van grootte groter dan de zwaartekracht. Je kan het demonstreren met een simpel proefje: neem een kleine magneet en til daarmee een paperclip van een tafel. De magneet weerstaat de zwaartekracht van de gehele planeet aarde, die probeert de paperclip op de tafel te laten liggen. Eén magneet die met z’n magnetisme – onderdeel van de elektromagnetische wisselwerking, één van die vier natuurkrachten – sterker is dan de zwaartekracht van een hele planeet, dat toont hoe zwak de zwaartekracht is. De vraag is natuurlijk wat de oorzaak van die zwakte is en de natuurkundigen breken zich daar al tientallen jaren het hoofd over. Vaak worden extra dimensies bovenop de vier bekende ruimtetijd-dimensies genoemd als oorzaak van de zwakke zwaartekracht, want die kracht zou als enige van de vier natuurkrachten iets merken van de extra, gekrulde of gecompactificeerde dimensies en daardoor zou z’n kracht als het ware weglekken in de extra dimensies. Eén van de theoriën die deze denkrichting volgen is dat van het drietal Nima Arkani-Hamed, Savas Dimopoulos en Gia Dvali, die er in 1998 een artikel over publiceerden, later het ADD-artikel genoemd. Hun idee was simpel maar tegelijk schokkend: de drie voor ons zo bekende ruimtedimensies (hoogte, breedte en diepte) zijn eigenlijk deel van een vijfdimensionale wereld en wij liggen op de hoek van die wereld, weergegeven door de rode lijn hieronder.
Het ADD-model van de dimensies (credit: Matt Strassler, 2014)
Die twee extra ruimtedimensies kunnen wij niet merken, maar ze zouden zo groot als 1 millimeter kunnen zijn. Zwaartekracht – overgebracht door zogenaamde gravitonen – merkt die twee extra dimensies wel en daardoor zou een deel van z’n kracht daarin wegvloeien. Inmiddels zijn we 16 jaar verder na het verschijnen van het ADD-artikel en we weten nu door diverse experimenten dat die 1 mm te groot is en dat áls er extra dimensies zouden zijn ze veel kleiner dan een honderdste van een millimeter moeten zijn. Maar in principe zijn ze nog steeds mogelijk. Boeiende materie! Bron: Of particular significance.’,
