29 maart 2024

Gerucht: BICEP2-signaal zou ‘vervuild’ zijn met straling Melkweg

Credit: BICEP2 Collaboration

Op maandag 17 maart j.l. kon de hele wereld horen dat het team natuurkundigen van de BICEP2-detector bij het Scott Amundsen station vlakbij de Zuidpool met die detector in de kosmische microgolf-achtergrondstraling (Engelse afkorting: CMB) B-mode polarisatie had ontdekt, die veroorzaakt zou zijn door primordiale zwaartekrachtsgolven, ontstaan tijdens de zogenaamde inflatieperiode van de oerknal. Geweldige nieuws, dat insloeg als een bom en dat tot een ware stortvloed aan wetenschappelijke artikelen leidde, die allemaal gingen over de analyses en consequenties van de waarnemingen – inmiddels al zo’n 305! Nou gaat echter het gerucht in de blogosfeer van natuurkundigen – zoem zoem zoem op Resonaances van natuurkundige Adam Falkowski alias Jester – dat het zou kunnen zijn dat het BICEP2-signaal van de B-mode polarisatie vervuild zou zijn met voorgrondstraling, afkomstig van het magnetische veld van de Melkweg. En dat heeft allemaal te maken met deze kaart van dat magnetische veld, dat gemeten is met de Planck satelliet en die deze week op een conferentie werd gepubliceerd:

Credit: BICEP2 Collaboration/Bernard/ESLAB

Enkele weken geleden was er al een publicatie van de resultaten van Planck aan dat magnetische veld, maar toen werd bovenstaande kaart niet getoond. Waar het om draait is dat het BICEP2-team maar een klein stukje van de hemel heeft gemeten, ver weg van de Melkweg. Dat deden ze om te voorkomen dat in het gemeten signaal vervuiling zou zijn van straling, die afkomstig is van de Melkweg. Hieronder zie je het gebied dat met BICEP2 is waargenomen, het kleine, gebogen stukje onderaan.

Credit: BICEP2 Collaboration/ESA Planck.

BICEP2 keek in één frequentie naar de hemel en wel bij 150 GHz, een frequentie die goed is om de CMB waar te nemen, maar eigenlijk niet voor gepolariseerd stof of synchrotronstraling. Met de Europese Planck satelliet is afgelopen jaren ook de CMB gemeten, alleen zijn er twee duidelijke verschillen met de BICEP2-meting: Planck keek naar de gehele hemel, dus inclusief de gebieden aan de hemel waar de Melkweg zich bevindt én het BICEP2-veld, én er werd niet in één frequentie gekeken, maar in zeven frequenties. De op die conferentie gepubliceerde kaart gepubliceerd van de polarisatie bij 353 GHZ door Planck toont ook de polarisatie in het BICEP2-veld en wat blijkt: er zou wel degelijk sprake zijn van polarisatie door stof van de Melkweg in dat gebied, ook al dacht het BICEP2-team dat het daar vrij zou zijn van storende ‘voorgrondruis’ van de Melkweg. Het gerucht gaat dat het team van BICEP2 heeft toegegeven dat er sprake is van vervuiling van het gemeten signaal met ruis van de Melkweg. Het betekent niet dat alles op het conto van de Melkweg kan worden geschoven, er zou nog steeds een bepaald gedeelte veroorzaakt kunnen zijn door de primordiale zwaartekrachtsgolven. De inmiddels beroemde verhouding tussen de tensor van de zwaartekrachtsgolven en de scalar van de dichtheidsgolven zou dan niet r=0,2 zijn, zoals BICEP2 had gemeten, maar r=0,1. Het wachten is nu op meer gegevens van Planck, POLARBEAR, ACTpole en de Keck Array – concurrenten van BICEP2 – om dit te bevestigen of ontkrachten. Bron: Resonaances + In the Dark.

Share

Speak Your Mind

*