28 maart 2024

Nog even verder mijmeren over BICEP2 – deel 3

The Dark Sector Lab (DSL), located 3/4 of a mile from the Geographic South Pole, houses the BICEP2 telescope (left) and the South Pole Telescope (right). Credit: BICEP2 colaboration.

Afgelopen week is opnieuw veel gezegd en geschreven over de BICEP2 metingen aan de kosmische microgolf-achtergrondstraling – tenzij je een paar maanden onder een steen hebt gelegen weet je waar ik het over heb. Nieuwe informatie over de betrouwbaarheid van de metingen is er niet gekomen, maar duidelijk is wel dat BICEP2 in de media volledig uit de gratie is, zoals in De Volkskrant, dat afgelopen maandag kopte dat het een blamage geworden is. Even een aantal dingen op een rijtje, die deze week gezegd zijn over BICEP2:

  • Een goede illustratie van ‘de val’ van BICEP2 in de media is deze vergelijking, twee koppen van The Guardian, de eerste van 17 maart toen het BICEP2 nieuws bekend werd gemaakt, de tweede van 4 juni, na de kritiek vanwege de stof-discussie.

    Afbeelding ter tekstillustratie! Credit: The Giardian

  • Eén van de grootste ’tegenstanders’ van de BICEP2 resultaten is de sterrenkundige Paul Steinhardt, die in Nature een artikel schreef met de titel ‘Big Bang blunder bursts the multiverse bubble‘. Los van de vraag in hoeverre de BICEP2 resultaten betrouwbaar zijn vindt hij het een blunder dat de resultaten al bekend werden gemaakt zonder dat peer review had plaatsgevonden. Steinhardt was ooit één van de theoretici die aankwamen met de inflatietheorie van de oerknal, maar daar heeft hij nou flink afstand van genomen en dát wordt hem door anderen weer kwalijk genomen.
  • Niet iedereen laat BICEP2 vallen, gelukkig maar. Lubos Motl van The Reference Frame bijvoorbeeld denkt dat de metingen nog steeds betrouwbaar zijn en dat een deel van de gemeten B-mode polarisatie te danken is aan primordiale zwaartekrachtsgolven vanuit de inflatieperiode van de oerknal.
  • De bevestiging of falsificatie van de BICEP2 gegevens moet komen van andere instrumenten, zoals Planck, SPTpol, ACTpol, Keck Array of PolarBear. Dat rijtje van ‘concurrenten’ wordt telkens genoemd, maar Francis Villatoro betoogd deze week – terecht – dat de Keck Array daar niet in thuishoort, simpelweg omdat het instrument van het BICEP2 team is en op dezelfde locatie op de Zuidpool wordt gehanteerd. Het moet natuurlijk geheel onafhankelijk zijn, zo’n meting en daar is bij de Keck Array geen sprake van, aldus Villatoro. Hieronder de Keck Array.

    Credit: BICEP2 colaboration.

  • Afgelopen vrijdag 6 juni werd door de KNAW, de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen een symposium gehouden over de BICEP2 metingen. Na het bekijken van de video Ripples From the Big Bang: Listening to the Beginning of Time, die ik jullie vorige week al liet zien, gingen Ana Achucarro (hoogleraar theoretische natuurkunde, Universiteit Leiden), Thomas Hertog (KU Leuven, oud-student Hawking), Dorothea Samtleben ( kosmoloog, Nikhef en Universiteit Leiden) en Jan Pieter van der Schaar (snaartheoreticus, Universiteit van Amsterdam) daarover met elkaar in gesprek. Als ik meer daarover te weten kom zal ik dat hier de volgende keer melden.

Hieronder een rijtje eerdere mijmeringen over BICEP2:

Bron: In the Dark + The Reference Frame + Francis (th)E Mule.

Share

Speak Your Mind

*