Voorbeeld van een sterrenstelsel, die als gevolg van een botsing met een kleiner stelsel een lange sliert van materie kwijt is geraakt. Credit: NASA, Holland Ford (JHU), the ACS Science Team and ESA
De satellietstelsels van de Melkweg en Andromeda blijken niet te gehoorzamen aan het standaardmodel van de kosmologie, zo blijkt uit onderzoek.
Volgens het zogenaamde “lamda cold dark matter model” zouden satellietstelsels talrijk moeten zijn en een enigszins bolvormige verspreiding moeten hebben rondom grote spiraalstelsels. Bovendien zouden de stelsels in willekeurige richting moeten draaien.
Dat is echter niet wat wordt waargenomen. Het blijkt namelijk dat satellietstelsels in werkelijkheid veel minder talrijk zijn en allemaal in hetzelfde vlak draaien – bovendien allemaal in dezelfde richting (ongeveer zoals de planeten die rondom de zon draaien). De kans dat dit op toeval berust is 1 op 100.000.
De standaardtheorie van kosmologie kan dit helemaal niet verklaren, ondanks verwoede pogingen van de heren natuurkundigen om het gedrag van dwergstelsels in het standaardmodel te proppen. Mogelijk moeten alternatieven, zoals MOND, dan tóch serieus genomen worden. Bron: Phys.org.
