Credit: ESO/L. Calçada
Uit Duits onderzoek is gebleken dat zware sterren vrijwel altijd in paren komen. De onderzoekers hebben zo’n 800 zware sterren bestudeerd en ontdekt dat 90 procent hiervan eigenlijk dubbelsterren zijn, met twee componenten van gelijkwaardige massa.
Waarom is dit niet eerder ontdekt? Wel, de meeste dubbelsterren kunnen niet waargenomen worden als afzonderlijke puntobjecten, zelfs niet met de krachtigste telescopen. In plaats daarvan kijkt men naar het spectrum van de ster. Als gevolg van Dopplerverschuivingen kan dan het bestaan van aanvullende componenten aangetoond worden (spectroscopische dubbelsterren).
Op die manier heeft men ontdekt dat sterren in meervoudige systemen meestal een partner met dezelfde massa hebben. Dit klinkt echter niet logisch: als een ster van 50 zonnemassa’s een andere ster “invangt”, dan is de kans veel groter dan het om een veel lichtere ster gaat. Dat betekent dat de begeleiders in dit geval niet zijn ingevangen, maar dat het proces van stervorming de “boosdoener” vormt. Schijnbaar hebben massieve protosterren de neiging om in twee gelijkwaardige componenten uiteen te vallen.
Bron: Ruhr-Universit
