Gebruikmakend van de Advanced Camera for Surveys (ACS) en Wide Field Camera 3 (WFC3) van de Hubble ruimtetelescoop zijn sterrenkundigen er in geslaagd om de halo van sterren rondom het elliptische sterrenstelsel Centaurus A (NGC 5128) tot zeer ver te volgen, veel verder dan gedacht. We kennen het sterrenstelsel vooral van z’n karakteristieke gegolfde stofband door het centrum. De halo is zeer lichtzwak en dat maakt ‘m zo moeilijk zichtbaar, maar Hubble kon de sterren ervan zien tot een afstand in de lengte van maar liefst 450.000 lichtjaar – 25 keer de straal van Centaurus A – en in de breedte tot wel 290.000 lichtjaar – 16 keer de dikte van het stelsel. Hierboven zie je Centaurus A, zoals gefotografeerd door Hubble, hieronder de gelabelde versie, waarin je sterren aangegeven ziet die ook bij het stelsel behoren.
credit: ESA/Hubble, NASA, Digitized Sky Survey, MPG/ESO Acknowledgement: Davide de Martin
Het onderzoek aan Centaurus A, dat geleid werd door Marina Rejkuba (European Southern Observatory, ESO, in Garching, Duitsland) en dat in dit vakartikel beschreven wordt, laat ook zien dat de halo van het ellipsstelsel scheef staat. In één richting zag men meer verspreid staande sterren, behorende bij Centaurus A, dan in de andere richting. Ook blijkt dat de sterren in de halo veel metalen bevatten, elementen die zwaarder zijn dan waterstof en helium. De sterren in de buitenste omgeving van een sterrenstelsel en hun chemische samenstelling vertellen volgens sterrenkundigen veel over het ontstaan ervan. Daarom zijn ze zo geïnteresseerd in Centaurus A, dat met een afstand tot de Melkweg van 12 miljoen lichtjaar relatief dichtbij staat. Hieronder een video over de waarnemingen aan Centaurus A met Hubble.
Bron: Hubble.
