Credit: Roland Diehl et al /Max Planck Institute for Extraterrestrial Physics.
Waarnemingen van de INTEGRAL-ruimtetelescoop hebben bevestigd dat we supernovae nog niet helemaal begrijpen. Toen het observatorium eerder dit jaar gammastraling waarnam uit de richting van de supernova 2014J, bleek er iets vreemds aan de hand te zijn.
De enige manier die we kennen waarop zoveel gammastraling kan ontstaan, is door het verval van grote hoeveelheden radioactief Nikkel-56. Probleem is echter dat dit verval pas maanden na de supernova zichtbaar zou moeten zijn. Dat zit als volgt (we hebben het hier, voor de duidelijkheid, over Type Ia supernovae): het radioactieve isotoop wordt vermoedelijk geproduceerd in de kern van de ontploffende witte dwergster. Dat betekent dat het nikkel aan het oog wordt onttrokken door het materiaal dat is weggeblazen vanaf het oppervlak van de ster. Pas na een paar maanden is de “mist” opgetrokken en wordt de gammastraling van het nikkel zichtbaar voor aardse observatoria.
Maar nadat wetenschappers de gegevens geanalyseerd hadden, kwamen ze erachter dat het gammasignaal al na enkele dagen zichtbaar was. Schijnbaar is een deel van het nikkel-56 dus vlakbij het oppervlak ontstaan en dat strookt niet met de modellen.
Wetenschappers zouden geen wetenschappers zijn, als ze niet met een verklaring zouden komen. Het zou kunnen dat Type Ia supernovae een “tweetraps-explosie” zijn. Ze spelen zich af in dubbelstersystemen waarin een normale ster materie overdraagt aan een witte dwerg. Schijnbaar kan eerst een kleinere explosie aan het oppervlak plaatsvinden, de vervolgens de eigenlijke supernova veroorzaakt. Maar goed, zeker weten doen we het allemaal niet. Wordt dus ongetwijfeld vervolgt.
Bron: Max-Planck-Institut f
