Het is al weer een dikke maand geleden dat we met een aantal leden van vereniging Christiaan Huygens in de Provence vertoefden om te genieten van een donker(d)e(re) sterrenhemel. Ik neem jullie met mijn foto (nabewerken kostte even tijd) weer even terug naar die laatste week van augustus.
Laat zomer is de tijd nog gunstig om in de avond het sterrenbeeld Boogschutter aan de hemel te zien staan. In Nederland komt de Boogschutter nooit ver boven de zuidelijke horizon. In Zuid-Frankrijk is dat net een tikkie (8 graden) beter. Kijkend naar de Boogschutter kijk je richting het centrum van de Melkweg waar een schat aan deepsky-objecten is te vinden. Sommige sterrenhopen en nevels zie je met het blote oog, waaronder ook Messier8, de Lagunenevel. Zoals vrijwel alle nevels lijkt M8 grijs met het oog, ook door een telescoop. Dit ligt aan het onvermogen van het menselijk oog om kleuren te zien bij lage lichtintensiteit. Met een camera wordt het een heel ander verhaal, die heeft daar geen last van zoals je kunt zien!
De Lagunenevel (linksonder) is een gaswolk waarin volop nieuwe sterren worden gevormd. Je kunt een aantal zogenaamde ‘Bok-globulen’ zien, de donkere kleine gebiedjes. (De soortnaam komt van de Nederlandse astronoom Bart Bok). Dit zijn wolken die geen weerstand meer kunnen bieden aan de eigen zwaartekracht. Het is ineenstortend protostellair materiaal. Dit worden nieuwe zonnen en planeten!
Op de foto staat rechtsboven ook de Trifidnevel, Messier nummer 20. Wat een bijzondere nevel is dit! Een combinatie van een sterrenhoop, een emissienevel (zendt zelf licht uit), een reflectienevel (het blauwe deel) en een absorberende stofnevel (de donkere banen). M20 is niet voor niets
