Gisteravond was Gerrit Burggraaf bij sterrenkundevereniging Chr. Huygens om daar te vertellen over de hype in de optiek van dit moment, de hyperstar. Gerrit is lid van Huygens en in zijn sterrenwacht in Schelluinen heeft hij een batterij aan telescopen staan, waarmee hij de hemel aftuurt en fotografeert. Werken met een hyperstar wordt ook wel ‘fotograferen met de snelheid van het licht’ genoemd, want de lichtopbrengst is fenomenaal. De hyperstar, ook wel fastar genoemd, is een manier om de brandpuntsafstand van de Schmidt-Cassegrain telescopes (SCT), zoals de C8 en C14 die Gerrit had meegenomen, te verkleinen. Normaal zijn die telescopen F/10, met de hyperstar wordt dat gereduceerd tot F/2. Normaal gesproken komt het licht van bijvoorbeeld een ster binnen, valt op de primaire spiegel, wordt teruggekaatst naar de secundaire spiegel, die hangt in de corrector aan de voorkant, en dan gaat het vervolgens naar het brandpuntsafstand, iets aan de achterkant van de primaire spiegel (zie afbeelding links hieronder).
De hyperstar hangt IN die correctorplaat en daar zit dan weer een CCD-camera of in Gerrit z’n geval een spiegelreflexcamera aan. Dan heb je dus de situatie zoals die rechts is afgebeeld, met een veel kleinere lichtgang door de telescoop en daarmee een kleinere F-waarde. Betekent dus wel flink wat gewicht in die plaat aan de voorkant en dat is een risico als bijvoorbeeld de telescoop niet goed vastzit en omklapt. D
Speak Your Mind