Radio- en infraroodwaarnemingen van de omgeving van het zwarte gat in het centrum van ons Melkwegstelsel. Credit: NRAO/AUI.
Amerikaanse en Russische astronomen hebben het superzware zwarte gat in de kern van ons Melkwegstelsel ‘opgemeten’. Er was al bekend dat het zwarte gat een massa heeft van ca. vier miljoen zonsmassa’s, maar op basis van waarnemingen van de Russische RadioAstron-kunstmaan – een radiotelescoop in de ruimte – is nu ook de middellijn bepaald van het gebied rond het zwarte gat waaruit straling afkomstig is. Zwarte gaten zenden zelf geen licht uit, maar de materie in de directe omgeving van het zwarte gat wordt zo sterk verhit dat er straling wordt uitgezonden in vrijwel alle golflengtegebieden. Vanwege de afstand van 27.000 lichtjaar is het echter vrijwel niet mogelijk om de afmetingen van dat emissiegebied te bepalen.Waarnemingen op radiogolflengten van ca. 1 centimeter laten echter heldere, variabele plekken zien. Die worden veroorzaakt doordat de radiostraling van het zwarte gat (Sagittarius A* geheten) worden verstrooid door de interstellaire materie tussen het Melkwegcentrum en de aarde, net zoals licht van een verre schijnwerper verstrooid kan worden door mist. Uit de eigenschappen van de waargenomen substructuur kon nu berekend worden dat het straling producerende gebied rond Sagittarius A* een middellijn heeft van ca. twintig maal de zogeheten gebeurtenishorizon – de feitelijke ‘rand’ van het zwarte gat. Dat komt overeen met een afmeting van iets minder dan één miljard kilometer, of ca. zes keer de afstand tussen de aarde en de zon. Bron: Astronomie.nl.
