Het is toekomstfictie voor ruimtereizen. Mensen die met ijsverzamelaars water uit de ringen tanken voor ruimtereizen. In een paper dat in 2013 verscheen in Nature, hebben wetenschappers aangetoond dat kleine ijsdeeltjes uit de ringen van Saturnus magnetisch aangetrokken worden tot de atmosfeer van de planeet. Daardoor worden ze een merkwaardig soort regen.
Een paper dat deze week gepubliceerd werd in het journal Icarus gaat verder aan de slag met het paper uit 2013. Hoeveel ruimteregen komt er neer op Saturnus? Het blijkt ongeveer 10^26 watermoleculen per seconde te bedragen. Dat is ruwweg een Olympisch zwembad per dag.
Saturnus is vergelijkbaar met een gigantische bal waterstof met een snufje helium en methaan. De hoge druk en temperatuur in de kern van de planeet pletten waterstof in een vloeibare staat. De buitenste atmosfeer wordt gevormd door kristalachtige wolken van ammonium en enorme bliksemstormen die wel duizend keer krachtiger zijn dan hier op aarde.
En daaromheen cirkelen de bekende ringen van Saturnus. Die ringen bestaan uit ijskristallen die variëren in grootte van zandkorrels tot kilometers grote brokstukken.
Sinds 1980 vermoeden wetenschappers het bestaan van de regenringen, maar het bewijs kon pas een paar jaar geleden geleverd worden door middel van spectrale data van de ionosfeer.
De ringen van Saturnus vallen buiten de bescherming van de atmosfeer, waar ze continu gebombardeerd worden door UV-straling. UV-straling splitst waterdeeltjes in elektrisch geladen waterstof en zuurstofionen. Sommige van deze ionen worden door het magnetisch veld van Saturnus de ionosfeer ingetrokken, waarna ze vervolgens worden omgeturnd tot water. Dit proces, de elektromagnetische erosie van ringwater, heeft mettertijd de ringen van Saturnus gevormd.
Does It Rain Diamonds On Saturn And Jupiter?
