De aarde heeft een behoorlijk dikke dampkring, en da’s maar goed ook! Zonder een dikke dampkring kan immers geen vloeibaar water bestaan – bovendien zal het aardoppervlak dan geen enkele bescherming krijgen tegen kosmische straling. Toch is er iets vreemds aan de hand: de aardatmosfeer zou logisch gezien eigenlijk veel dikker moeten zijn! Maar waarom dan precies?
Kijk, de dikte van een dampkring is afhankelijk van allerlei factoren. Twee belangrijke zijn de massa van de planeet – hoe zwaarder de planeet, hoe dikker de dampkring – en de sterkte van het magnetische veld. Zo beschouwd, heeft Mars dus een probleem. De Rode Planeet weegt namelijk slechts 0,1 aardemassa’s en heeft bovendien geen wereldomvattend magnetisch veld. Het gevolg is dat de dampkring voortdurend de ruimte in lekt, vandaar dat de luchtdruk op Mars bijzonder laag is.
Venus heeft het dan beter voor elkaar. Okee, ook geen magnetisch veld, maar Venus is wel bijna tien keer massiever dan Mars. Het gevolg is dan ook een bijzonder dikke dampkring. Als je die gedachtegang doortrekt, dan is de atmosfeer van de aarde eigenlijk opvallend dun. Onze planeet is namelijk iets massiever dan Venus én is in het bezit van een krachtig magnetisch veld. Onze dampkring zou dus nog dikker moeten zijn dan die van Venus! Waarom is dat in werkelijkheid niet het geval?Het sleutelwoord is: vloeibaar water. Water is een uitstekend oplosmiddel van gassen zoals CO2 en zorgt ervoor dat een grote hoeveelheid van dit broeikasgas uiteindelijk wordt opgeslagen in rotsen en gesteenten. Water is dus verantwoordelijk voor het in toom van broeikasgassen en het leefbaar houden van het klimaat. Zonder water, zou de aarde een soort Venus zijn geworden, hoewel minder heet. Gelukkig is dat niet het geval!
