Het centrum van de Melkweg bevat, naast het supermassieve zwarte gat, een gigantisch aantal sterren, met een hogere dichtheid dan in de spiraalarmen. Zoals jullie wel weten, laten zware sterren aan het einde van hun leven vaak een superdicht en snel roterend restant achter: een neutronenster of pulsar. Het zou in de kern van ons sterrenstelsel dan ook moeten wemelen van de pulsars, maar…..die zijn er bijna niet! Waar zijn ze gebleven?
Het antwoord op dit mysterie zou donkere materie kunnen zijn, de mysterieuze substantie die als “lijm” fungeert voor het bijeen houden van sterrenstelsels en clusters van sterrenselsels. We kunnen donkere materie niet zien, maar we kunnen z’n zwaartekrachtinvloed wel degelijk waarnemen. Wat donkere materie nou precies is, tsja dat weet niemand. De kans is groot dat het is opgebouwd uit deeltjes, net zoals atomen e.d. zijn opgebouwd uit deeltjes.
Een voorbeeld van dit soort hypothetische deeltjes zijn zogenaamde zwak-interacterende massieve deeltjes (WIMP’s) die vermoedelijk in twee varianten moet voorkomen: positief geladen en negatief geladen. Een beetje zoals materie en antimaterie, met het verschil dat de lading van WIMP’s niet elektromagnetisch is, maar iets anders.
Als een donkere materiedeeltje een anti-donkere materiedeeltje tegenkomt, zullen ze elkaar annihileren. Als twee donkere materiedeeltjes van dezelfde soort elkaar tegenkomen, dan zullen ze aan elkaar gaan klitten! Vlak na de oerknal moeten beide soorten donkere materie in overvloed geproduceerd zijn, waarna ze elkaar zijn gaan annihileren, waarbij een beetje van
