Midzomernacht in het ISS

Boven de Poolcirkels kan je meemaken dat de zon de gehele dag zichtbaar is, dat de zon om 24.00 uur laag aan de horizon staat en vervolgens weer hoger aan de hemel klimt – de welbekende Midzomernacht. Het omgekeerde komt daar ook voor: een half jaar later blijft het de hele dag donker, omdat de zon niet boven de horizon komt. Phil Plait komt met een door Terry Virts gemaakt filmpje, waarin je de zon vanuit het internationale ruimtestation ISS ziet. Virts is astronaut in het ISS en hij heeft meer dan 24 uur gefilmd en dat vervolgens versneld weergegeven. Wat je ziet is dat vanuit het ISS de zon niet onder de horizon verdwijnt. Eh… het ISS draait in bijna 93 minuten – zeg anderhalf uur – één keer om de aarde, dus dan zou je toch verwachten dat je vanuit het ISS in één aardse dag 16 keer de zon ziet opkomen en ondergaan? Dat klopt, onder de video vind je de verklaring voor de door Virts gefilmde midzomernacht vanuit het ISS.

De verklaring voor deze baan van de zon in de video is gelegen in de baan van het ISS om de aarde. Die baan heeft een inclinatie ten opzichte van de evenaar van 51,65°. Meestal is de baan van het ISS en de stand van de aarde ten opzichte van de zon zodanig dat enkele keren per dag de aarde tussen het ISS en de zon in staat. Maar twee keer per jaar staat de baan van het ISS bijna loodrecht op de ecliptica, het vlak van de aardbaan om de zon en is vanuit het ISS de zon de gehele dag te zien, zoals je in de afbeelding hieronder kunt zien. De astronauten in het ISS spreken dan van een High Beta Angle,

Bij een Low Beta Angle is er juist sprake van dat het ISS zich veel in de schaduw van de aarde bevindt, zoals in de afbeelding hieronder te zien is.

Bron: Bad Astronomy.