13 mei 2025

Dolle pret met…de Rosette!!

NGC 2237..De Rosette nevel in het sterrenbeeld Monoceros

NGC 2237..De Rosette nevel in het sterrenbeeld Monoceros

Vooruit..toegegeven……zal niet rap in aanmerking komen voor de eerbiedwaardige betrekking van  “dichter des vaderlands”….MAAR…met dit plaatje durf ik wel een gooi te doen naar de nog veel  meer begerenswaardiger titel van “Astrofotograaf des Vaderlands”!!In deze tak van sport zit het,  zoals ik al eerder in mijn vele astroblogschrijfels niet zelden liederlijk uit de doeken heb gedaan,   over het algemeen best wel heel vaak zwaar tegen……….maar soms, heel soms…zoals bij het “bij elkaar harken van de fotonen” die uiteindelijk tot deze glorieuze opname hebben geleid, zat het voor de verandering en het grote genoegen,  eens helemaal lekker mee…oh yeah!!!Hoewel deze winter voor wat het astrofotografie en waarneemgebeuren betreft echt hopeloos waardeloos is gebleken, viel er afgelopen dinsdagavond zomaar aus blauen hinein een  heuse echt kraak en spetterend heldere wintennacht “uit de lucht”!.   Wow, zo’n kraakheldere winternacht is en blijft, ondanks het nadeel van die uiteindelijk immer door merg en been sluipende kou, een altijd weer onvergetelijke belevennis met dat prachtige sterrenbeeld Orion als nachtelijke hoofdrolspeler op het podium van het  hemelse toneel!!Deze keer echter heb ik Orion,  hoe verleidelijk deze ook moge wezen,  effe voor de verandering…eh..links, maar dan in werkelijkheid rechts, laten liggen..en..heb ik mijn astrofotogafische wellust botgevierd op een groot, rood en zwak nevelachtig object gelegen in het, ter linkerzijde van Orion zich ophoudende zwakke sterrenbeeld Monoceros.Deze grote (meer dan twee volle manen in diameter!!) maar visueel zwakke en moeilijk waarneembare emissienevel draagt de naam “de Rosette nevel”, danwel de officiele aanduiding NGC 2237….maar eigenlijk kijken we hier niet naar één object want in het centrum van deze grote waterstofnevel vinden we ook nog eens de piepjonge open sterrenhoop NGC 2244, welke druk bezig is om zich in haar woelige ontstaansproces  een weg naar buiten door haar geboortegrond..eh..geboortegaswolk, de Rosettenevel, heen  te vreten. Het Rosettenevelcomplex is in feite niets anders dan eenzelfde soort object als  de beroemde zeer nabij gelegen Grote Orionnevel. Die Grote Orionnevel, met z’n “slechts”  30 lichtjaar in diameter,  is trouwens vergeleken bij de Rosette nevel, die een dikke 180 lichtjaar “in de schaal” weet te leggen,  eigenlijk helemaal niet zo groot….maar omdat “de Grote Rosette nevel” op een aftandje van ruim 5000 lichtjaar staat,  vergeleken met de 1500 lichtjaar voor de Orionnevel, wint de Orionnevel het met groot gemak van de Rosette nevel als het gaat om kijkplezier en kijkgemak.De Rosette nevel is, vanwege zijn lage oppervlakte helderheid, visueel namelijk bepaaldelijk geen “easy meat”, als U mij toestaat als doorwrocht geitenwollensokkendragende vegetarische 2CV-bloody hippie, deze heel foute kreet te gebruiken!! Zelfs op deze kraakheldere winternacht was er visueel door mijn zeer potente 20cm Newtonnetje visueel niet veel van te zien….eigenlijk is dit object meer iets voor een leuke dikke verrekijker zoals een 25 x 100, maar die had ik effe niet bij me want ik kwam voor “andere zaken”………. bloedserieuze astrofotografische zaken wel te verstaan!!Normaal gesproken heb ik na 6 zogenaamde “subs” van 5 minuten wel weer  gezien…maarre…aangezien het deze avond helemaal “snor” zat met de “flow”,  heb er voor de leut nog twee extra bijgeschoten..ofwel…in totaal heb ik uiteindelijk 8 opnames van 5 minuten (op ISO 800) bij elkaar geharkt en “the days after” met behulp van Deep sky stacker tot één zeer plezant totaalplaatje weten te verwerken.Weet U wat ik nu het mooiste moment vind,  in dit hele preces van “fotonenvangen in het veld” tot en met  het verkrijgen c.q. aanschouwen c.q. bewonderen van het eindresultaat??  Da’s het moment direct na het stacken….het moment waarop je,  middels het digitaal (enorm) verhogen van het contrast, het tot dan toe vrijwel totaal onzichtbare latente beeld als het ware  “als een konijn uit de digitale hoge hoed tevoorschijn tovert”……Zo heb je niets en zo staat er opeens ” zo’n bloedstollend mooie rooie”  je aan te staren vanaf je beeldschermpje….Sorry hoor, maar daar word ik echt zo gruizig van als dat eerder aangehaalde  konijn die zich net  te goed heeft gedaan aan een heel veld verse viagra..hihi!!!

Share
Over Jan Brandt

Comments

  1. Ha ha, wat een heerlijk leuk te lezen verhaal!
    Ik leef mij helemaal in, super.
    Stimulerend om ook weer eens het veld in te gaan, diep in de nacht met -10 Celsius, op houten klompen en een flesje spiritualiën erbij . Zo deed ik dat 25 jaar geleden wel eens, misschien binnenkort weer eens proberen.

    Groet,
    Harry Brunott

  2. Martin Schoenmaker zegt

    Prachtig Jan! Dat maakt mijn gepruts echt… euh … gepruts! 😉 Mijn belevenissen staan tot nu toe opgetekend in de Astrocorner.

  3. Rinus Rekkers zegt

    Mooi gedaan Jan. De foto maar ook jou leuke blogje. Ik heb het met plezier gelezen. Het was inderdaad kraakhelder dinsdag. Ik heb alleen ff naar lovejoy gekeken met mijn 20×100 bino. Ik kon de kou niet zo lang trotseren. Grt, Rinus

  4. Hola 0900 Astro Jan, 😛

    Kan jij met dat ‘Zeeuwse Meisje’, wat voor me regelen gezien jij prachtig de sterren kunt ‘lezen’ van zo ver of toch dichtbij? Mmhhhh……

    Het is jammer dat op La Palma, de telescoop door bezoekers van enige allure zoals jij 🙂 niet kan worden gebruikt. Alleen kijken is wel leuk en interessant natuurlijk, kom je toch nog een hoop leerwaardige dingetjes tegen, denk ik zo , maar wat als je echt heel even door de …. mag turen…misschien kun je dan wel helemaal dichtbij iets komen wat je heel lang naar hunkert en plots finaal inzicht krijgt…oehlalalalala….;-)

    Los van dat, je hebt ’t toch weer geflikt en dat je siert je weer 0900 Astro Jan, hou dit zo vast en wellicht kom je ooit eens spontaan op een cover van een vooraanstaand Astronomie magazine NewScientist terecht. Exposure, noemen ‘we’ dat zo.
    Wellicht misschien zelfs ‘kachinggg’ , maar dat eerste is nu even het belangrijkst hahaha 😉

    Prettige Zondag, Jan!!

  5. Paul Bakker zegt

    Dat mooiste moment is de vervanging van het moment uit de natte-astrofotofragie-tijd dat je fotopapier -in de doka- in het ontwikkelbad lag en daar als magie de afbeelding op verscheen. 🙂

Speak Your Mind

*