Eergisteren viel de aangekondigde samenstand van Venus, Mars en de Maan in het water: er was in Nederland niets van te zien. Maar gisterenavond (za 21 feb) hadden we een goede herkansing. De Maan stond inmiddels wat verder van het tweetal planeten vandaan, maar Venus en Mars hadden wél déze avond hun dichtste nadering tot elkaar. Met een hoekje van 28 boogminuten was dat minder dan één schijnbare maandiameter.Arie en ik waren voor een gezellig feestje in Vreeswijk/Nieuwegein maar rond 19.00 uur hebben we ons geëxcuseerd en zijn er een poosje tussen uit gepiept om te kijken of we iets van de samenstand konden zien. Aanvankelijk zag het er niet best uit: een dik wolkenpakket met hele kleine open stukjes. Soms zagen we de Maan door een gaatje schijnen en even later Venus en Mars, maar nog niet gelijktijdig. Natuurlijk had ik camera en statief bij me en kon na enig geduld dit plaatje schieten.
Na nog meer geduld kwam er een bredere opklaring. Ik wist dat Uranus óók vlak bij de Maan stond en dat die ook te vangen moest zijn. Dus beetje langer belichten en yes – het is gelukt!
Het leuke van dit soort astrofoto’s is dat er geen bijzondere apparatuur voor nodig is. Een camera op statief die een paar secondes kan belichten is voldoende.
