28 maart 2024

Erik Verlinde over entropische zwaartekracht en donkere materie

Via de Facebookpagina van het Delta Institute for Theoretical Physics vernam ik dat een uitgebreid artikel van de bekende natuurkundige Erik Verlinde over entropische zwaartekracht en donkere materie, verschenen in het maartnummer van het Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde (NTN), gratis online te vinden is en wel hier:


Het komt niet vaak voor dat een kwaliteitsartikel als deze in het Nederlands verschijnt

Het komt niet vaak voor dat een kwaliteitsartikel als deze in het Nederlands verschijnt én gratis online staat, dus ik zou zeggen klik op de afbeelding en download het artikel.

Share

Comments

  1. Ik heb deze even opgezocht, 1 kolom leest wat prettiger dan het pdf http://www.quantumuniverse.nl/entropische-zwaartekracht-en-donkere-materie

    Weet iemand of dat in het Engels te verkrijgen is? Zo ja, alvast dank!

    En dank voor het artikel hier.

  2. rudiev zegt

    Moet het even laten bezinken.. 🙂
    Ben wel benieuwd naar morgen dan als hij zijn bevindingen uit de doeken doet.

  3. En weer ^^ zie ik dat het rood verschuiving word veroorzaakt door steeds meer zwaartekrachten naarmate de afstand toeneemt

    En lijkt het dat de verste nog waarneembare objecten steeds meer met lichtsnelheid van ons verwijderen
    Dit zou dus mogelijk voor ons waarnemers dus een vertekend beeld geven.

    Een ruimte en tijd illusie door invloed van alle zwaartekrachten op steeds grotere afstanden, waardoor het lijkt dat de verwijderingssnelheid steeds sneller gaat naarmate de afstand groter wordt..

    note 1 [[ Dit beeld is aan het veranderen. De discussies over de informatie-paradox bij zwarte gaten hebben duidelijk gemaakt dat de algemene relativiteitstheorie al niet meer goed werkt in de buurt van een waarnemingshorizon, nog ver weg van de singulariteit. Dergelijke horizons kunnen vreselijk groot zijn, en de kromming van de ruimte nog onmerkbaar klein. Waarnemingshorizons treden bovendien niet alleen op bij zwarte gaten. Ook in de kosmologie bestaan er dergelijke horizons. ]]

    note 2 [[ De rotatiesnelheden in sterrenstelsels zijn bijvoorbeeld veel te groot om alle sterren en gas bij elkaar te houden enkel door de zwaartekracht van de zichtbare materie. Er moet meer zwaartekracht zijn. De ‘conservatieve’ aanname die algemeen gemaakt wordt is dat er een grote hoeveelheid donkere materie aanwezig is, in de vorm van mysterieuze deeltjes, die voor deze extra zwaartekracht zorgt. ]]

    • Edu, waar lees je dat over die roodverschuiving in Verlinde’s artikel? Ik kom het nergens tegen.

      • Enceladus zegt

        Edu leest volgens mij gewoon wat hij er graag in wil zien…

        Zeg Arie, volgens mij zou jij een rijk man zijn als alle weddenschappen die je bent aangegaan op wetenschappelijk gebied netjes waren nagekomen, of niet? 😉

        groet,
        Gert (Enceladus)

      • wel zonder roodverschuiving kan men niet zien of er een verplaatsing gaande is of lijkt toch…

        ps ik krijg geen melding in email als er gereageerd word, eigenlijk al heel lang niet …

        • Nee, dat is precies wat Hubble eind jaren twintig zei: de roodverschuiving is een indicatie van de ‘verplaatsing’ van sterrenstelsels, van het uitdijende heelal. Verlinde gebruikt ook de Hubblewet om het uitdijende heelal te beschrijven. Dus wat is jouw punt nou precies?

          • Dat uitdijing naarmate de afstand verder weg is ook steeds meer meer een illusie lijk te worden in de snelheid van door roodverschuiving waargenomen gegevens

            De zwaartekracht in zijn geheel in gedachte nemen als een – horizon overgang als geheel – vanaf hier tot waar we nog kunnen waarnemen

            Als je dit in gedachte meeneemt met het gegeven dat het licht in het Zwartegat verdwijnt en daar,.. bij die overgang waarnemingshorizon roodverschuiving optreed .

            zie Note 2: Waarnemingshorizons treden bovendien niet alleen op bij zwarte gaten.
            >>>> Ook in de kosmologie bestaan er dergelijke horizons
            >>>>> en de kromming van de ruimte nog onmerkbaar klein !!

            Is het voor mij overduidelijk dat zwaartekracht een zeerbelangrijke rol heeft in de roodverschuivings-waarnemingen, zodat hierdoor de illusie ontstaat dat de Ruimte Uitdijt …

            http://home.zonnet.nl/edhoeven/gravity_and_redshift.html

          • >>>> Ook in de kosmologie bestaan er dergelijke horizons
            Dat is gewoon de horizon van de voor ons waarneembare ruimte. Verlinde gebruikt daar ook de hubbleconstante voor. Licht heeft 13,7mld jaar gehad om te reizen, dus daar ligt de grens. Of eigenlijk iets ervoor omdat de er de eerste 380.000 jaar nog geen licht kon ontsnappen, en er nog sterren (lichtbronnen) moesten vormen. Die allerverste sterren hebben dezelfde lange tijd meegelift met het expanderende heelal en bevinden zich (volgens berekeningen) nu op ongeveer 46mld lichtjaar en dat heeft de naam observable universe gekregen.

            >>>>> en de kromming van de ruimte nog onmerkbaar klein !!
            Lang was de vraag of het heelal een kromming had, positieve of negatieve, of niet. Uit de laatste observaties blijkt dat er geen kromming is (nauwelijks, bijna nul) dus het heelal is plat. Niet plat als een pannenkoek, maar; stel je schiet twee laserstralen parallel aan elkaar de ruimte in…ze blijven altijd parallel aan elkaar. Komen niet dichterbij, gaan niet verder uit elkaar. Dus op grote schaal is er geen sprake van een buiging in de ruimte-tijd. Op kleine schaal natuurlijk wel agv zwaartekracht. Sterren, sterrenstelsels, zwart gat etc. Ze veroorzaken lokaal buiging in ruimte-tijd en dat zien we aan zwaartekrachtlens, Einsteinring, photonsphere etc.

            Stap eens af van de gedachte dat zwaartekracht invloed heeft op de baan van licht. Zwaartekracht buigt ruimte-tijd. Die ruimte-tijd bepaald de route die licht daar doorheen neemt. Zit er een bocht in, volgt het licht die bocht, zoals water in een beek. Het is een gevolg van die buiging en niet een direct gevolg van zwaartekracht op licht. Fotonen hebben geen massa, en diens golflengte zal zich altijd aanpassen zodat de snelheid de (constante) lichtsnelheid blijft, in alle gevallen.

            Ook Verlinde volgt in je twee quotes gewoon Hubble en Einstein.

          • K.J. bedankt voor deze uitleg,

            Zwaartekracht buigt ruimte-tijd. Die ruimte-tijd bepaald de route die licht daar doorheen neemt. Zit er een bocht in, volgt het licht die bocht, zoals water in een beek. Het is een gevolg van die buiging en niet een direct gevolg van zwaartekracht op licht. Fotonen hebben geen massa, en diens golflengte zal zich altijd aanpassen zodat de snelheid de (constante) lichtsnelheid blijft, in alle gevallen.

            Voor mij eindelijk duidelijk.

            dan…
            Ook in de kosmologie bestaan er dergelijke horizons
            Dat is gewoon de horizon van de voor ons waarneembare ruimte. Verlinde gebruikt daar ook de hubbleconstante voor. Licht heeft 13,7mld jaar gehad om te reizen, dus daar ligt de grens.

            Ik denk dat hier iets in ontbreekt,

            Het Licht heeft 13,7mld jaar gehad om te reizen, dus daar ligt ( voor ons lokaal gezien ) de grens.

            Ik denk dat diegene die op 13.7mld lichtjaar van ons vandaan het zelfde waarnemen met
            de voor hun de waarnemingsgrens van ( het licht heeft 13,7mld jaar nodig gehad om te reizen ( Dus voor hun lokaal gezien, zitten wij aan de grens van het nog waarneembare uitdijende heelal )

            Daarom vermoed ik dat Zwaartekracht in het gehele universum ( Die ruimte-tijd bepaald de route die licht daar doorheen neemt ) naarmate de afstand steeds verder van ons af , wat wij waarnemen , door deze krachten vertekend is en word, …. waardoor het mogelijk lijkt dat dit op het uitdijende heelal lijkt , … maar als we uiteindelijk zelf met deze lichtsnelheid zouden kunnen reizen, dat deze reis van [A] naar het verste 13.7mld lichtjaar afstand [B] mogelijk korter blijkt te zijn dan voor ons lokaal [A] de waarneembare afstand van 13.7mld lichtjaar van [B]

          • Hoi Edu,

            Helemaal mee eens, ook het stukje over iemand aan de andere kant van die “grens” die hetzelfde zal waarnemen en ons op “zijn grens” ziet. Het laatste stuk zal ik nog een reply over geven maar het is een beetje laat geworden. Ik probeer morgen…

  4. Hier alvast het abstract van wat Verlinde ons morgen gaat vertellen op Fysica 2015: http://www.fysica.nl/media/files/abstract_Erik_Verlinde_-_FYSICA_2015.pdf

  5. Wat ik als filosofisch leek er in lees is in jip en Janneke taal is dat als de wanorde toeneemt op een bepaalde plek er dan ook meer zwaartekracht is? Is dit een linear verband? Op deeltjes niveau zou het absolute nulpunt dan zwaartekrachtvrij zijn en een hoge energetische waarde juist veel zwaartekracht bezitten?

    Het lijkt mij namelijk vergezocht voor een direct verband, maar een indirect verband zal er zeker zijn. Dan zal er ook een verband zijn tussen magnetisme(supergeleiding) en zwaartekracht. Wat ik altijd al vermoedde als elektomonteur;)

  6. Monique zegt

    Ik wist niet dat Ben van Berkel de architect van de bekende brug in Amsterdam met de bijnaam ‘de zwaan’ was.
    En ik maar denken dat ik vlakbij Rotterdam woon 😉

    “Eindelijk op YT https://www.youtube.com/watch?v=UTIeJ-asLao

Laat een antwoord achter aan rudiev Reactie annuleren

*