Site pictogram Astroblogs

Het Andromedastelsel – groter dan gedacht – botst sneller met het Melkwegstelsel

Andromeda-halo-hubble-NASA-Moon-comparison. Credit: NASA, ESA, and A. Feild (STScI)

Credit: NASA, ESA, and A. Feild (STScI)

Onderzoek door sterrenkundigen aan het Andromedastelsel (M31) met behulp van de Hubble ruimtetelescoop heeft aan het licht gebracht dat dit sterrenstelsel, dat een ‘buurman’ van ons eigen Melkwegstelsel is, omgeven is door een veel grotere halo van geïoniseerd gas dan men eerst dacht. De halo blijkt zes keer groter en 1000 keer meer massa te bevatten dan eerdere metingen lieten zien. Het Andromedastelsel ligt zo’n 2,5 miljoen lichtjaar van ons vandaan en is pakweg aan de hemel schijnbaar zes keer groter dan de maan (zie inzet linksonder in de afbeelding hierboven). Uit de metingen van het team onder leiding van Nicholas Lehner (Universiteit van Notre Dame) blijkt de halo, een soort van gasvormige ‘atmosfeer’ rondom het stelsel, van het Andromedastelsel maar liefst twee miljoen lichtjaar in diameter te zijn (zie afbeelding hieronder). Men gebruikte daarvoor het licht van 18 quasars, die deels door de halo van het Andromedastelsel heen schijnen.

Credit: NASA, ESA, and A. Feild (STScI)

Daar waar het licht van de ver verwijderde quasars door het gas van de halo heen moest trad een kleine dip in de lichtkracht op, daar waar géén halo was kon het licht van de quasar de aarde ongehinderd bereiken. Op deze wijze kon men vrij nauwkeurig de buitenste grenzen van de halo rondom het Andromedastelsel bepalen. Zouden onze ogen in staat zijn de halo van het Andromedastelsel te zien, dan zou deze immens zijn aan de hemel: zo’n 100 keer de diameter van de maan, een geweldige 50°. Enkele jaren geleden heeft men berekend dat onze eigen Melkweg en het Andromedastelsel op ramkoers met elkaar liggen en dat over pakweg vier miljard jaar met elkaar in botsing zullen komen (zie de voorstelling ervan hieronder). Maar dat was nog gebaseerd op de eerdere, lagere schattingen van de omvang van M31.

Credit: NASA; ESA; Z. Levay and R. van der Marel, STScI; T. Hallas; and A. Mellinger

De ontdekking van de immense halo betekent dat de botsing veel eerder kan plaatsvinden. Mocht het Melkwegstelsel ook zo’n halo bezitten zou het best kunnen dat de buitenlagen van de twee grote sterrenstelsels elkaar NU al raken! Voor de liefhebbers: hier is het vakartikel van Lehner et al, gepubliceerd in the Astrophysical Journal. Bron: Hubble + Universe Today.

FacebookTwitterMastodonTumblrShare
Mobiele versie afsluiten