Zwitserse wetenschappers hebben aangetoond dat de ijle interstellaire materie geïoniseerde buckminsterfullereen bevat. Credit: Universiteit van Basel.
Wetenschappers van de universiteit van Basel hebben voor het eerst een van de moleculen geïdentificeerd die verantwoordelijk zijn voor de absorptie van sterlicht in de ruimte. Het blijkt te gaan om buckminsterfullereen, een bolvormig molecuul dat uit zestig koolstofatomen bestaat.Ongeveer honderd jaar geleden ontdekten astronomen dat het spectrum van sterlicht dat de aarde bereikt merkwaardige onderbrekingen vertoont: zogeheten diffuse interstellaire banden. Sindsdien wordt gezocht naar het soort materie in de ruimte dat verantwoordelijk is voor de absorptie van sterlicht op honderden verschillende golflengten.Al een tijdje bestond het vermoeden dat de oorzaak gezocht moet worden bij grote koolstofhoudende moleculen. Moleculen zoals buckminsterfullereen dus. Laboratoriumonderzoek heeft nu bevestigd dat geïoniseerde fullerenen – moleculen met een positieve lading – onder de zeer koude omstandigheden in de ruimte absorptie veroorzaken op twee van de golflengten waar diffuse interstellaire banden te zien zijn. Een klein deel van het oude raadsel is nu dus opgelost. Bron: Astronomie.nl‘
Naast de ‘zuivere buckyball’ bestaan nog vele afgeleide moleculen die allemaal net even anders zijn.
Misschien dat die net zo veel voorkomen in de interstellaire ruimte, en verantwoordelijk zijn voor andere diffuse-absorptie lijnen.
Anders moeten een paar van die lijnen straks nog aan DM worden toegeschreven…. en dat willen we toch niet. 😀
Groet, Paul
Net zo interessant is hoe deze buckyballfullerenen zijn ontstaan, volgens mij gebeurd dat niet zomaar. In het lab lukt het voorlopig ook nog niet zo makkelijk, tenminste niet met de buckytubes, beter bekend als koolstofnanobuizen.