Site pictogram Astroblogs

Fotograferen met de D810a – Melkweg in perspectief

Een tijdje geleden werd ik via de astroblogs gevraagd of ik mee wilde werken aan een interview voor de volkskrant over de nieuwe Nikon D810a. Tijdens dat interview had ik opgemerkt dat ik dan ook graag de camera eens zelf wilde uitproberen. Zo’n drie weken geleden was het dan zover en kon ik een testexemplaar van de D810a ophalen bij het Nikon hoofdkwartier in Amsterdam. Samen met een aantal toplenzen en mijn eigen D800 kon ik zo op weg naar Oostenrijk om eens te kijken wat er zoal mogelijk zou zijn met deze nieuwe camera.

De D810a is een gewone Nikon D810, zo’n beetje het topmodel van Nikon in de semi-amateurlijn, met een sensor van 36 megapixels. Alleen is deze wel verder aangepast voor astrofotografie. Daarvoor zijn o.a. de volgende aanpassingen gedaan:

Verder zijn er nog wat aanpassingen die hier uitgebreider beschreven staan.

Zo kwam ik in Oostenrijk aan in de hoop op vele heldere nachten. De eerste nacht was het gelijk raak en ben ik direct aan de gang gegaan. Ik wist toen nog niet dat dit ook de enige nacht zou zijn in de hele vakantie waar het echt helder was 🙁

Ik had besloten om eerst maar eens aan de slag te gaan met de Melkweg. Het was nog nieuwe maan en dus waren de omstandigheden perfect. Met het blote oog zag ik de Melkweg al heel duidelijk aan de hemel staan, dus ik wilde wel eens zien wat de camera hier mee zou doen.

Ik besloot om opnamen van 60s te gaan maken met een ISO van 800 met een 14mm groothoeklens en te kijken wat er te zien zou zijn. Ik was dan ook zeer prettig verrast om te zien dat de Melkweg gelijk op het scherm tevoorschijn kwam.

firstimageDeze opname laat de eerste onbewerkte opname zien van 60s zoals ik die op het scherm zag. Ik zag al snel dat de lampen van het huis aan de overkant behoorlijk stoorden dus ben ik heel vriendelijk naar de bewoners gegaan en heb gevraagd of de lampen uit mochten. Dit was geen probleem en toen werd het echt leuk. Ik heb nog nooit zo’n donkere plek gezien, en het zicht was echt fantastisch.

Vervolgens ben ik een uur lang opnamen gaan maken van 60s die ik daarna wilde gaan stacken. Het werd steeds donkerder en het zicht werd steeds beter…

Om zo’n 0:30 zag ik de melkweg zo aan de hemel staan (ook een onbewerkte opname van 60s):

secondimage

Hierna besloot ik nog wat langere belichtingen uit te gaan proberen. Ik ging over op 180s met ISO800 van het gedeelte waarin zich o.a. de Noord-Amerika nevel zich bevindt.

Met deze belichting sprong de Melkweg echt van het scherm af, en werden objecten zoals bijv. het Andromedastelsel duidelijk zichtbaar. Op deze opname had ik toevallig ook nog een meteoor die door het beeldveld vloog.

thirdimage

Toen ik vervolgens naar de volgende opnamen keek zag ik dit:

Meteorite_explosion

Dit had ik dus nog nooit gezien. Wow…

Als ik vervolgens de opnamen over elkaar leg lijkt het erop dat er een breakup plaatsvond en dat er een stuk debris weg vloog. Nooit gedacht zoiets in opnamen terug te zien…

 

meteorite_explosion-detail-breakup

Dit is dus ook een onbewerkte opname van 180s zoals die direct uit de camera kwam zonder enige aanpassingen.

De volgende dagen ben ik aan de slag gegaan met het bewerken van de opnamen. Het stacken van ruwe files van 50mb per stuk en dan daar een stuk of 50 van vergt nogal wat van de computer. Hij begon bijna te roken 🙂

Uiteindelijk heb ik eerst de 50 opnamen van het lagere deel gestacked en daarna heb ik nog 8x300s van het centrale deel met M31 gestacked. Vervolgens heb ik deze opnamen samengevoegd om zo een overzicht van de melkweg te krijgen. Dit was behoorlijk lastig omdat hiervoor de opnamen behoorlijk vervormd moesten worden door het grote verschil in kijkhoek. Uiteindelijk lukte dit wel en is dit de opname die (na bewerking) uit deze opnamen volgde:

melkweg_vandans_extended copy

Eerst dacht ik dat ik artefacten had ge

FacebookTwitterMastodonTumblrShare
Mobiele versie afsluiten