Er zijn vandaag al heel wat foto’s langsgekomen van de totale maansverduistering van afgelopen nacht [1], maar met twee mooie foto’s wil ik de reeks
- Zie mijn eigen blog en ook die van Jan. [↩]
Nog wat nakomertjes van de totale maansverduistering
28 september 2015 door 9 Reacties
Dat zouden meer dertienjarigen* moeten doen. Mijn complimenten Siard!
groet,
Gert (Enceladus)
* ouder mag ook
“Dat zouden meer dertienjarigen* moeten doen.” En de andere dag suf op school? Foei Gert 😛
Prachtige foto van meneer Bakker, maar helaas te veel bewerkt. Zo rood was de maan ook weer niet; eerder roestbruin tot oranje. Jammer, want zo wordt het een beetje een Disney plaatje, terwijl de werkelijkheid mooi genoeg was.
Is het niet zo dat het van plek tot plek kan schelen in welke mate je de kleur en de intensiteit daarvan waarneemt? Het is toch niet alleen maar de som van alle stof in de atmosfeer van de Aarde die de kleur bepaalt, maar óók de hoeveelheid stof bij de waarnemer ter plekke? Of zie ik dat fout?
groet,
Gert (Enceladus)
Het komt geloof ik door de mate waarin ‘rood licht om de aarde buigt’. Dan zou het binnen de NL’se grenzen niet zo veel moeten verschillen. Ik weet eigenlijk niet zo goed in hoeverre de atmosfeer aan de kleur bijdraagt. Dus wie zich geroepen voelt….
Het zijn wel twee fantastische fotos, al is zelf door de lens kijken natuurlijk het meest indrukwekkend.
Maar je gelooft toch zeker niet dat de Maan zoals jij die ziet alleen maar door Nederlands licht wordt aangestraald? Wat je zag was als het ware een optelsom van alle zonsondergangen op de hele wereld tegelijk.
groet,
Gert (Enceladus)
Ik bedoelde dat je locatie binnen Nederland niet zoveel invloed zou moeten hebben, het aantal stofdeeltjes zal niet zoveel verschillen (“maar óók de hoeveelheid stof bij de waarnemer ter plekke?”). Maar als je Parijs of Oslo vergelijkt, kan ik me wel verschil in kleur voorstellen.
“alleen maar door Nederlands licht wordt aangestraald?” Je bedoeld de atmosfeer hiermee? Dat zou kunnen, mits je een lens in een baan tussen de Zon-Aarde plaatst, en dan precies het brandpunt op Nederland mikt. Klinkt als een (slecht) Austin Powers plot.
Het gaat niet om -buiging- maar om -verstrooiing- van licht aan zeer kleine deeltjes in de atmosfeer: de zgn. Rayleigh verstrooiing. Zie:
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Rayleighverstrooiing
Gevolgen hiervan zijn o.a.:
– tijdens een maansverduistering is de maan rood
– op Aarde is de hemel blauw
Рop de Maan is de hemel zwart (daar is juist g̩̩n Rayleigh verstrooiing)
– enzovoort
Nu een volledige maansverduistering. Het rode licht dat een punt op de maan bereikt is afkomstig van de volledige atmosferische ring om de aarde. Dat is overal op de maan evenveel.
Bij het kijken naar de verduisterde maan krijg je licht op je netvlies dat niet verstrooid is in de paar tientallen kilometers atmosfeer tussen jou en de maan. Dat zijn dus plaatselijke omstandigheden. Bij aanwezigheid van veel -grotere- deeltjes (waterdruppels, ijs of sneeuw), oftewel bewolking, zie je de maan helemaal niet. Bij aanwezigheid van veel -kleinere- deeltjes (smog) wordt het rode maanlicht opnieuw Rayleigh verstrooid. Er is niets te zien. Dit laatste lijkt mij een situatie voor gebieden met ernstige luchtvervuiling. Beijing?
Astrofoto’s en kleur…het blijft een moeilijk onderwerp.
Allereerst is de de opmerking ‘te veel bewerkt’ onterecht. Ik heb de kleur niet aangepast of verzadigd of iets dergelijks. De opname is gemaakt met een ongemodificeerde Canon D650D, zonder filter, in RAW formaat en met een normale witbalans-instelling (zonlicht). Dus is er iets anders aan de hand.
Ik denk aan twee dingen:
1) De amolet schermen van mijn telefoon en tablet geven de foto veel roder weer (ook veel te rood naar mijn smaak) dan mijn laptop. De kleurweergave hangt dus van je mede van je scherm af.
2) Het menselijk oog heeft bij weinig licht moeite om kleur waar te nemen. De Maan was tijdens de verduistering behoorlijk donker. Met de camera was een belichtingstijd van meerdere seconden nodig. Dat was ongeveer 9000x zo lang dan een foto van de onverduisterde maan! En door de 8×15 verrekijker, met veel meer licht in het oog, had de Maan veel meer kleur dan ik met het blote oog zag.
Lokale verschillen, bij heldere lucht, zijn er volgens mij niet.
Wat me nog intrigeert dat het donkere deel van de maan op de halfverduisterde maan op foto’s (ook die van mij) er vrij kleurloos uitziet, terwijl die natuurlijk even rood is. Ik denk dat dit een illusie is (zal ik nog nameten).
Overigens waardeer ik het commentaar en ga ik de kleur misschien toch bewerken en de verzadiging terugschroeven.