Deze detailrijke compositiefoto van Pluto is gebaseerd op opnamen die van afstanden van 250.000 en 450.000 kilometer door ruimtesonde New Horizons zijn gemaakt. De kleinste details op de foto zijn 2,2 kilometer groot.
In het nieuwste nummer van het wetenschappelijke tijdschrift Science (16 oktober) geven wetenschappers hun kijk op de eerste onderzoeksresultaten van de ruimtesonde New Horizons, die op 14 juli van dit jaar langs Pluto scheerde. In het artikel wordt onder meer een analyse gegeven van het gevarieerde ijslandschap van de dwergplaneet. Ook komen de grote Plutomaan Charon en de twee kleine maantjes Nix en Hydra aan bod.
Uit kleuropnamen van Pluto blijkt dat het ijzige oppervlak van de dwergplaneet aanzienlijke kleurverschillen vertoont. De gebieden rond de evenaar zijn vrij donker en rood van tint, terwijl de gebieden op hogere breedtegraden helderder en blauwer zijn.
Het lijkt er op dat die variaties voor een belangrijk deel kunnen worden toegeschreven aan verschillen in samenstelling van het oppervlakte-ijs. Bevroren methaan, koolstofmonoxide, stikstof, water en andere stoffen, zoals organische moleculen, absorberen licht op verschillende golflengten en verraden op die manier hun aanwezigheid.
Zo hebben de wetenschappers onder meer kunnen vaststellen dat de westelijke helft van de grote hartvormige vlakte op Pluto
Hier voor de liefhebbers de link naar dat Science artikel: http://www.sciencemag.org/content/350/6258/aad1815.full
Nog even en Pluto is weer een gewone planeet.
Arie zei het ooit al eens,,
Wie het kleine niet eert, . . .
(from a smart guy) 🙂